Η μετρημένη από τον μετεωρολογικό σταθμό του Λυκείου Γόννων, μεγαλύτερη βροχόπτωση στους Γόννους το 2022 σημειώθηκε το μήνα Νοέμβρη και ήταν 24,6 mm, ενώ μέχρι στιγμής για το 2023 είναι το μήνα Σεπτέμβρη και πιο συγκεκριμένα στις 5/9 με 147,4 mm βροχής και φυσικά απέχει πολύ από τους όγκους νερού που δέχτηκαν άλλα μέρη της Θεσσαλίας όπου ξεπέρασε τα 500 και 600 mm. Είμασταν τυχεροί και σε γενικές γραμμές είμαστε καλά. Κι επειδή είμαστε καλά θα πρέπει άμεσα να απαντήσουμε στο τι θα γινόταν αν το ύψος βροχής ήταν μεγαλύτερο αλλά και τι πρέπει να κάνουμε για να το αποφύγουμε στο μέλλον. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, το παραδέχονται πλέον όλοι, έστω και στα λόγια έστω και σαν δικαιολογία.
Η άμεση καταγραφή των ζημιών, η επισήμανση των επικίνδυνων σημείων που χρίζουν άμεσων παρεμβάσεων, αλλά και η καταγραφή, κατάθεση και δημοσιοποίηση, για να το ξέρουμε όλοι, ενός συγκεκριμένου Υπομνήματος με καταγεγραμμένα όλα τα παραπάνω θα ήταν για μένα το ελάχιστο. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά, ποιος θα τα επιβλέψει, ποιος θα τα συμφωνήσει και θα τα αποφασίσει να καταγραφούν σ’ ένα υπόμνημα αλλά και κυρίως ποιος θα εγγυηθεί την υλοποίησή τους ή την ένταξή τους σε έναν γενικότερο σχεδιασμό της πολιτείας και του κράτους και ποιος θα ελέγξει αυτό το κράτος με ένα παρελθόν, τόσο μακρινό όσο και πρόσφατο, που δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε;
Η λειτουργία ενός ανεξάρτητου και ευέλικτου Συντονιστικού Οργάνου με δημόσιες διαβουλεύσεις όπου και όταν χρειαστεί και με διαφάνεια, σε επίπεδο δήμου Τεμπών ίσως να ήταν μια λύση. Το θέλουν όλοι; Και ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του και ποιος θα εγγυηθεί την διαχρονικά απρόσκοπτη λειτουργία του;
Για να λειτουργήσεις σωστά πρέπει πρώτα να γνωρίζεις την κατάσταση. Ας δούμε λοιπόν, τι έγινε, τι δεν έγινε και τι αποφασίστηκε για τη Θεσσαλία τις τελευταίες 10-15 μέρες :
Γνώριζαν τι ερχόταν, γνώριζαν για την σχετική μελέτη του 2017 που προειδοποιούσε και πρότεινε έργα και μέτρα αντιμετώπισης πλημμυρικών φαινομένων, γνώριζαν τις προειδοποιήσεις και προτάσεις Πανεπιστημιακών. Είχαν προειδοποιηθεί… και υποτίθεται είχαν πάρει το μάθημά τους από τον «Ιανό». Τίποτα δεν λειτούργησε σωστά, εκτός από το 112, παρά τις αστοχίες και τις υπερβολές του. Γεφύρια έπεσαν, δρόμοι άνοιξαν σαν τραπουλόχαρτα, αντιπλημμυρικά έργα της πλάκας σαρώθηκαν, άνθρωποι εγκλωβισμένοι για ώρες στις ταράτσες των σπιτιών φώναζαν για βοήθεια, νερό και ρεύμα κομμένα για μέρες. Ο ένας υπουργός τα έριχνε στον άλλον με τετριμμένες δικαιολογίες και όλοι μαζί στον περιφερειάρχη. Ο δε περιφερειάρχης ενοχοποίησε το κράτος, δηλαδή την δική του κυβέρνηση.
Έπαθαν για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια μετά το ΙΑΝΟ και μάλιστα με ένα φαινόμενο πολύ μεγαλύτερης έντασης και διάρκειας και δεν έμαθαν. Υπόσχονται ότι θα αλλάξουν. Μπορείς να τους εμπιστευτείς; Μπορείς να τους εμπιστευτείς ότι δεν θα αφήσουν να σκάσει η υγειονομική βόμβα; Μπορείς να τους εμπιστευτείς ότι θα κάνουν σωστή και τίμια διαχείριση των πόρων;
Μιλάς για το κεντρικό κράτος θα μου πεις, μα ναι, αφού αυτό το κεντρικό κράτος είναι που σε μια νύχτα αποκαθήλωσε την Τοπική Αυτοδιοίκηση Θεσσαλίας και έδωσε με νόμο στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών τα έργα αποκατάστασης στη Θεσσαλία, με απ’ ευθείας αναθέσεις παρακαλώ… και ποιος θα ελέγξει αυτό το υπουργείο αν όχι οι τοπικές κοινωνίες; Μετά την Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία προβαίνει στη διερεύνηση παραλείψεων και ευθυνών ανθρώπων της περιφέρειας Θεσσαλίας για την τεράστια τραγωδία που βιώνει αυτή, έρχεται και η Βουλή των Ελλήνων με σχετική τροπολογία να απαξιώσει και να παραγκωνίσει την τοπική Αυτοδιοίκηση 1ου και κυρίως 2ου βαθμού στην πράξη.
Η τοπική αυτοδιοίκηση 1ου και 2ου βαθμού εκτός από τις επερχόμενες εκλογές και τα παχιά τα λόγια τα μεγάλα, πρέπει πλέον να αποδείξει στους δημότες και τους πολίτες, ότι μπορεί να παλέψει και να αποκτήσει και πάλι την αξιοπιστία και τη σοβαρότητα που αρμόζει σε έναν ισχυρό, λαϊκό Αυτοδιοικητικό Θεσμό που λειτουργεί υπέρ των πολιτών, δεν αντιλέγω ότι υπήρξαν και φωτεινές εξαιρέσεις ανθρώπων της αυτοδιοίκησης. Αμφιβάλλω αν κατάλαβαν τη σοβαρότητα του θέματος κάποιοι υποψήφιοι, όλων των συνδυασμών…
Στον κατάλογο των έργων που θα αποφασιστεί να συνθέσουν την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να λείπει ο δήμος Τεμπών. Και μάλιστα με ενεργή και δυναμική συμμετοχή, με άμεσα επεξεργασμένες θέσεις και προτάσεις (βλ. Υπόμνημα, Συντονιστικό όργανο και ότι άλλο).
Στην περιοχή του δήμου Τεμπών τώρα, η πλημμύρα εκτός από την ολοκληρωτική καταστροφή των παραγωγών του κάμπου Γόννων-Ιτέας (καλαμπόκια, τριφύλλια, κ.ά.) και του Δέλτα Πηνειού (ακτινίδια, καλαμπόκια, ηλίανθοι, κ.ά.), κατέστρεψε σπίτια στα Τέμπη, την Περαταριά (Σ.Σ. Ραψάνης και παράλια), κατέστρεψε επιχειρήσεις και κτηνοτροφικές μονάδες, δυσκόλεψε τις μετακινήσεις μεταξύ των χωριών του δήμου, της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης, σκέπασε με νερά τη γέφυρα στον Παραπόταμο (τη μοναδική – αν δεν κάνω λάθος – γέφυρα που σκεπάστηκε), γκρέμισε μια γέφυρα, αυτή σε Ομόλιο-Παλαιόπυργο για την οποία νομίζω ότι πρέπει να γίνει διερεύνηση της κατασκευής της από ανεξάρτητους ειδικούς. Να τονίσω εδώ ότι οι συνήθεις αποζημιώσεις – απολύτως αναγκαίες για να σταθούν υποτυπωδώς οι άνθρωποι στα πόδια τους και να επιβιώσουν – δεν αρκούν. Οι επιπτώσεις της καταστροφής είναι τεράστιες, καθολικές και θα είναι μακροπρόθεσμες. Ήδη δε, άρχισαν οι ανατιμήσεις και τα παιχνίδια κερδοσκοπίας. Ο δε τουρισμός στην περιοχή είναι στο σημείο «μηδέν», υπογραμμίζοντας ότι είναι «επιτακτική» η άμεση λήψη μέτρων από την Πολιτεία για τη στήριξη και την ανακούφιση του κλάδου από το οικονομικό πλήγμα που υπέστη.
Τελευταίο αλλά πάρα πολύ σημαντικό είναι η ζημιά που προκάλεσε η πλημμύρα στην κοιλάδα των Τεμπών και ιδιαίτερα στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής με την ολοκληρωτική καταστροφή του ναού αλλά και το σάρωμα της πιο γνωστής κρεμαστής γέφυρας των Τεμπών, σε όλο το πανελλήνιο αλλά και στο εξωτερικό, σήμα κατατεθέν της περιοχής μας…
Πολλές οι απορίες, πολλά τα ερωτήματα που γέννησε η καταιγίδα Daniel και στην περιοχή μας που ζητούν υπεύθυνες απαντήσεις, μακάρι να δοθούν μαζί με λύσεις… Μπορεί οι δημότες της περιοχής μας να μην έχασαν σπίτια και επιχειρήσεις, έχασαν όμως οικοσκευές, έχασαν παραγωγές, έχασαν αγροτικά μηχανήματα και εξοπλισμούς, είδαν πολλά δυσάρεστα και όλο αυτό δημιουργεί μια ανησυχία και μια αγανάκτηση. Για το λόγο αυτό θα πρέπει αυτή τη φορά ο τόπος μας να μην μείνει έξω από το σχεδιασμό των «παραπάνω». Με δεδομένο δε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση απαξιωμένη και παραγκωνισμένη από το αθηναϊκό κράτος είναι και με νόμο έξω από ότι αποφασιστεί να γίνει η παρέμβασή μας θα πρέπει να είναι καθημερινή, πολυεπίπεδη και αγωνιστικά διεκδικητική όπου χρειαστεί.
Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό, καλοί μου υποψήφιοι. Έφτασε η χρονική στιγμή που θα πρέπει να αποδείξετε δημόσια ότι βάζετε πάνω από τα προσωπικά σας συμφέροντα τα συμφέροντα του τόπου μας και μόνο αυτά. Μαζί ή χωριστά θα πρέπει και οι συλλογικότητες της περιοχής, να αποδείξουν έμπρακτα όχι μόνο αλληλεγγύη, αλλά και επιχειρησιακή επάρκεια να σταθούν δίπλα στους πληγέντες. Να διασώσουν, να φροντίσουν, να περιθάλψουν…
Μην ξεχνάμε, το νερό το κρατάς στο βουνό όχι στον κάμπο, λένε χρόνια τώρα οι ειδικοί. Εκ των υστέρων το πήρε χαμπάρι και η κοινωνία. Θα το πάρουν υπόψη τους οι κρατικοί και τοπικοί κυβερνώντες; Η πλημμύρα «Ντάνιελ» είχε πολλαπλάσια καταστροφική δύναμη από τον «Ιανό» και απείχε απ’ αυτόν μόλις 3 χρόνια. Τι θα συμβεί αν η επόμενη είναι ακόμη ισχυρότερη και έχει επίκεντρο κάποιο τμήμα της Μακεδονίας, της Αττικής, της Αθήνας, ή ξανά της Θεσσαλίας; Αυτό νομίζω δίνει και το μέτρο του τι πρέπει να απαιτήσουμε να γίνει. Είναι κατεπείγουσα η αναβάθμιση των αντιπλημμυρικών υποδομών, με ιεράρχηση των πλέον ευάλωτων περιοχών. Και αυτό απαιτεί πόρους πολλών εκατομμυρίων, γρήγορο σχεδιασμό και εκτέλεση.
Κρατήστε και το τελευταίο : Όπως ξεχάστηκαν οι καταστροφές από τις πυρκαγιές στη Ρόδο, λόγω των πυρκαγιών στον Έβρο και οι πυρκαγιές στον Έβρο λόγω των πλημμυρών στη Θεσσαλία, έτσι θα ξεχαστεί σε λίγο και ο πολύπαθος Θεσσαλικός κάμπος… Όταν σου λέει ο άλλος ότι τρία χρόνια τώρα περιμένει την αποζημίωση από το ΙΑΝΟ, τι να πεις;