Πώς γίνεται κάθε χρόνο , μόλις μπαίνει η άνοιξη με το εκτυφλωτικό της πράσινο, την δροσιά πάνω στα φύλλα, την πανδαισία του ροζ στα κλαδιά της ανυπόμονης μυγδαλιάς με τα αναρίθμητα άνθη… πώς γίνεται όλα αυτά που κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται , να τα βλέπεις σαν καινούρια; Να τα βλέπεις όλο και πιο όμορφα με μια αχόρταγη ματιά λες και είναι η τελευταία φορά που τα κοιτάς;
Να τα ακούς να σου ψιθυρίζουν πως ήταν πριν από σένα και θα είναι μετά από σένα…Απλά σ΄ αφήνουν να πάρεις μια ιδέα από την ομορφιά τους , από το μυστήριο και την αρμονία τους. Έτσι … για να πεις και συ πως έζησες…
Η Μπάρα ονειρεύεται να γίνει λίμνη…
Γιορτάζει όταν γίνεται το μεγάλο πάρτι του καλοκαιριού. Τις άλλες μέρες δεν έχει παρέα… Μιλάει με τα δέντρα και τα πουλιά, παίζει με τις λίγες πάπιες που γλιστρούν στα νερά της. Όμως είναι όμορφη όλες τις εποχές και με περισσότερη φροντίδα θα μπορούσε να είναι ένας ωραίος τόπος αναψυχής τουλάχιστον για τις τρεις εποχές του χρόνου, για περπάτημα στη φύση, πικνίκ, βαρκάδα ή ότι άλλο… Η Μπάρα ονειρεύεται… μαζί της κι εμείς…
Φ.Γ.
