Οργή και οδύνη προκαλεί το διεθνές έγκλημα που διέπραξε η κυβέρνηση του Ισραήλ, παραβιάζοντας κατάφωρα τις ειρηνευτικές συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, επεμβαίνοντας και σκορπίζοντας το θάνατο σε δεκάδες αλληλέγγυους πολίτες, στο χρονίζον δράμα των Παλαιστινίων και της Γάζας.
Η πειρατεία των Ισραηλινών κομάντο στα διεθνή ύδατα, απέναντι στο πλήρωμα του στόλου της ελευθερίας, με αποτρόπαια κατάληξη για τους ανθρώπους που μετέφεραν ιατροφαρμακευτική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα, καταστρατηγεί ειρηνευτικές συμφωνίες (Όσλο 1993), που αφορούν στον έλεγχο των χωρικών υδάτων από το Ισραήλ, και καταλύει κάθε έννοια νομιμότητας, όπως την ορίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και οι διεθνείς συνθήκες.
Με τη σκέψη και τη συμπαράστασή στο δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό, στα πληρώματα του Στόλου της Ελευθερίας και της ΜΚΟ «Ένα καράβι για τη Γάζα», καθώς και τη βαθιά θλίψη αλλά και αγανάκτηση για τη δολοφονία αθώων πολιτών της διεθνούς κοινότητας, πρέπει όλοι μας να διαμαρτυρηθούμε για τη υγεία και τη ζωή των συνανθρώπων μας που δοκιμάζονται τόσο στη Γάζα όσο και αλλού.
Δικαιολογημένη είναι και η ανησυχία για την γρήγορη και ασφαλή επιστροφή των μελών της ελληνικής αποστολής αλλά και για τον φίλο και πρώην συνάδελφό μου, από την ΕΑ.Σ. Λάρισας, Δημήτρη Γελαλή, που συμμετείχε ως μέλος του πληρώματος του “Σφενδόνη”, ένα από τα πλοία που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Ισραηλινών στρατιωτών.
Τέλος θεωρώ ότι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και της διεθνούς κοινότητας, είναι βαριές γιατί έπρεπε να είχαν παρέμβει έγκαιρα ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η πειρατεία των Ισραηλινών κομάντο στα διεθνή ύδατα, απέναντι στο πλήρωμα του στόλου της ελευθερίας, με αποτρόπαια κατάληξη για τους ανθρώπους που μετέφεραν ιατροφαρμακευτική βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα, καταστρατηγεί ειρηνευτικές συμφωνίες (Όσλο 1993), που αφορούν στον έλεγχο των χωρικών υδάτων από το Ισραήλ, και καταλύει κάθε έννοια νομιμότητας, όπως την ορίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και οι διεθνείς συνθήκες.
Με τη σκέψη και τη συμπαράστασή στο δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό, στα πληρώματα του Στόλου της Ελευθερίας και της ΜΚΟ «Ένα καράβι για τη Γάζα», καθώς και τη βαθιά θλίψη αλλά και αγανάκτηση για τη δολοφονία αθώων πολιτών της διεθνούς κοινότητας, πρέπει όλοι μας να διαμαρτυρηθούμε για τη υγεία και τη ζωή των συνανθρώπων μας που δοκιμάζονται τόσο στη Γάζα όσο και αλλού.
Δικαιολογημένη είναι και η ανησυχία για την γρήγορη και ασφαλή επιστροφή των μελών της ελληνικής αποστολής αλλά και για τον φίλο και πρώην συνάδελφό μου, από την ΕΑ.Σ. Λάρισας, Δημήτρη Γελαλή, που συμμετείχε ως μέλος του πληρώματος του “Σφενδόνη”, ένα από τα πλοία που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Ισραηλινών στρατιωτών.
Τέλος θεωρώ ότι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και της διεθνούς κοινότητας, είναι βαριές γιατί έπρεπε να είχαν παρέμβει έγκαιρα ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας.