Όταν αρχίζω να γράφω μερικές φορές ξεχνιέμαι και ξεφεύγω σε λέξεις, προτάσεις και σειρές. Το κείμενο που ακολουθεί χωρίζεται σε δύο ενότητες, η πρώτη αφορά τα τοπικά, τα του νέου Δήμου Τεμπών και η δεύτερη αφορά μια γενικότερη πολιτική εκτίμηση. Πιστεύω ότι έχουν ενδιαφέρον και οι δυό.
Ο Δήμος Τεμπών : Επανέρχομαι στην ανάρτηση της 26/09/2010 με την «ιστορική αναδρομή των υποψηφιοτήτων και των χρισμάτων». Με διαφορά πρώτο στην ανακήρυξη της υποψηφιότητα του νέου δημάρχου Τεμπών ξεκίνησε το ΚΚΕ. Έτσι στις 28 Ιούνη 2010 ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του 48χρονου δάσκαλου και μέλους της Ν.Ε. του ΚΚΕ Λάρισας, κ. Χρήστου Μπίκα. Προβληματισμό βέβαια προκάλεσε το γεγονός ότι δεν επιλέχτηκε υποψήφιος από την περιοχή του δήμου Γόννων, όπου και αξιόλογα στελέχη διαθέτει το ΚΚΕ στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και η δύναμη του κόμματος είναι σαφώς μεγαλύτερη (2006: Γόννοι – Δημεράς 892 ψήφοι (28,00%) – Νέσσων – Μπίκας 411 ψήφοι (9,00%).
Αν και αρχικά προβάδισμα στις υποψηφιότητες, θεωρητικά τουλάχιστον, είχαν οι πρώην δήμαρχοι της περιοχής (Βαλσαμόπουλος, Γερογιάννης, Λιούπας και Τόλιος) τελικά μόνον ο Τάσος Τόλιος ευτύχησε να πάρει το χρίσμα από τη Ν.Δ. και μάλιστα καθυστερημένα, αφού ο ίδιος ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του, (συμπτωματικά;) την ημέρα που ο αρχηγός της Ν.Δ. επισκέπτονταν τα Αμπελάκια (4/9/2010). Το πανηγύρι όμως είχε αρχίσει πολύ πριν…
Από το ΠΑΣΟΚ χρίσμα ανέμεναν οι Χρήστος Κουμπούρας, Κώστας Σαμαρίνας, Νίκος Πουτσιάκας και Αστ. Γερογιάννης, ενώ τελικά αυτό δόθηκε – χωρίς να το ζητήσει ο ίδιος, αλλά το αποδέχτηκε – στον επιχειρηματία και πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Κ. Ολύμπου, Κώστα Κολλάτο από τον Πυργετό. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε αντιδράσεις από τους αιτήσαντες χρίσμα από το ΠΑΣΟΚ με εξαίρεση κάποιες αντιδράσεις του κ. Γερογιάννη, φαίνεται όμως ότι αυτή η επιλογή δυσαρέστησε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο Συκούριο. Δεν έλειψαν, βέβαια και τα τραγελαφικά δημοσιεύματα-σχόλια για τις υποψηφιότητες του ΠΑΣΟΚ στο δήμο Τεμπών, όλο αυτό το διάστημα.
Στην Ν.Δ. τώρα οι υποψηφιότητες άρχισαν με τον κ. Γιώργο Σεληγκούνα από το Μακρυχώρι, με την υποστήριξη μάλιστα του νυν δημάρχου Μακρυχωρίου, Ζήση Λιούπα, αλλά τελικά την υποστήριξη της Ν.Δ. κέρδισε ο νυν δήμαρχος Γόννων, Τάσος Τόλιος. Άγνωστες προς το παρόν είναι οι προθέσεις του κ. Σεληγκούνα, αν και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες των τελευταίων ημερών λένε ότι ένας αριθμός από τους νυν συμβούλους του κ. Τόλιου μαζί με τον Καρκατσέλιο Χρήστο, πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Γόννων, έχει συνταχθεί στο πλευρό του κ. Σεληγκούνα. Υπάρχει βέβαια και η ανεξάρτητη υποψηφιότητα του κ. Ιωάννη Λιώτα για τον οποίο το blog, δεν γνωρίζει τίποτα και μετά τη δημοσίευση της υποψηφιότητάς του δεν είχαμε κανένα νέο του.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι συνδυασμοί των νυν υποψήφιων στις προηγούμενες εκλογές του 2006, φυσικά ο καθένας στο δήμου του, πήραν στον πρώτο γύρω ο Τάσος Τόλιος 1.410 ψήφους (44,30%), ο Κώστας Κολλάτος 2.275 ψήφους (54,10%) και ο Χρήστος Μπίκας 411 ψήφους (9,00%).
Ήδη από το καλοκαίρι άρχισαν οι διερευνητικές επισκέψεις αλλά και οι παρεμβάσεις των υποψηφίων δημάρχων στην περιοχή με πρώτες αυτές του υποψηφίου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» κ. Μπήκα για τα αιολικά πάρκα στον Κίσσαβο και τη λειτουργία των αγροτικών ιατρείων στα παράλια του νέου δήμου και το Συκούριο.
Χθες (22/09/2010) έκανε την επίσημη εμφάνισή του στους Γόννους ο υποψήφιος του συνδυασμού «Συνεργασία για πορεία ανάπτυξης» κ. Κολλάτος. Τον υποψήφιο δήμαρχο παρουσίασε στην κεντρική πλατεία των Γόννων ο νυν δημοτικός σύμβουλος Γόννων κ. Χρ. Καραναστάσης, ενώ ο ίδιος στην σύντομη ομιλία του χαρακτήρισε την επίσκεψή του ως μια πρώτη παρουσία γνωριμίας και ανταλλαγής απόψεων για την ανάπτυξη της περιοχής και την δομή και λειτουργία του νέου δήμου με τον «Καλλικράτη». Μίλησε για τη δημιουργία ενός συγχρόνου, αυτάρκη και αναπτυγμένου δήμου, χωρίς αποκλεισμούς, μικροπολιτικές σκοπιμότητες και εξαιρέσεις, χωρίς αγκυλώσεις, ζητώντας την καλύτερη δυνατή συνεργασία δήμου και δημοτών για το καλό του τόπου.
Κατατέθηκαν τελικά τέσσερις Συνδυασμοί για τις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη στο νέο μας δήμο Τεμπών. Συμμετείχαν συνολικά 358 άτομα από τους οποίους 251 Άνδρες (70,11%) και 107 Γυναίκες (29,89%) Οι συνδυασμοί και οι συμμετοχές ανδρών – γυναικών ανά συνδυασμό ήταν : “Συνεργασία για πορεία ανάπτυξης” – ΚΟΛΛΑΤΟΣ ΚΩΣΤΑΣ : Σύνολο υποψηφίων 106 – Άνδρες 78 (73,59%), Γυναίκες 28 (26,41%), “Ανεξάρτητη Δύναμη Πολιτών” – ΣΕΛΗΓΚΟΥΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ : Σύνολο υποψηφίων 85 – Άνδρες 57 (67,05%), Γυναίκες 28 (32,95%), “Νέα Δημοτική Πορεία” – ΤΟΛΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ : Σύνολο υποψηφίων 84 – Άνδρες 57 (67,86%), Γυναίκες 27 (32,14%), να πούμε στο σημείο αυτό ότι ο άλλος υποψήφιος ο Ι. Λιώτας συνεργάστηκε τελικά με τον Τόλιο, “Λαϊκή Συσπείρωση” – ΜΠΙΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ : Σύνολο υποψηφίων 83 – Άνδρες 59 (71,08%), Γυναίκες 24 (28,92%).
Έτσι κύλισαν οι μέρες, οι προεκλογικές, με επισκέψεις, συναντήσεις, ομιλίες και δημόσιες σχέσεις των υποψηφίων σε ένα καλό και χαλαρό πολιτικό κλίμα. Έντονη ήταν η παρουσία των υποψηφίων και στα τοπικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας με μεγαλύτερη «προσβασιμότητα» των συνδυασμών Κολλάτου, Τόλιου και Σεληγκούνα. Για όλα αυτά καθώς και για τις προεκλογικές ομιλίες των αρχηγών των συνδυασμών στους Γόννους (βίντεο-φωτογραφίες-κλπ) και την κίνηση στα εκλογικά κέντρα χωριών του νέου δήμου έχει δημιουργηθεί ένα αρχειακό υλικό και στη συνέχεια μέρος αυτού, αφού αξιολογηθεί, θα ενσωματωθεί σε ένα ερασιτεχνικό ντοκιμαντέρ για να μείνει και αυτό στην ιστορία για τον πρώτο Καλλικρατικό δήμο Τεμπών, μαζί με τα ήδη υπάρχοντα ντοκιμαντέρ από τις εκλογές του 1998 με τον πρώτο Καποδιστριακό δήμο Γόννων, του 2002 και του 2006.
Κυριακή 1η : Πριν αναφερθώ στα αποτελέσματα της 1ης Κυριακής να πω ότι μια πρόβλεψη που τόλμησα να κάνω έδειχνε τα εξής : 1ος Κολλάτος από 36,50%-38,38%, 2ος Τόλιος από 22,00%-24,46%, 3ος Σεληγκούνας από 19,00%-21,55% και 4ος Μπίκας από 22,50%-15,61%. Με βάση τα παραπάνω στοιχεί ο Κολάτος βγαίνει δήμ;ρχος την Κυριακή και μάλιστα με μγάλη διαδφορά. Η εξαίρεση -έκπληξη θα γινόταν μόνο εάν στο δεύτερο γύρω είχε αντίπαλο τον συννδυασμό του Μπίκα.
Τα αποτελέσματα της 1ης Κυριακής έχουν ως εξής : 1ος Κολλάτος 40,97% (5.191), 2ος Σεληγκούνας από 22,98%(2.911) 3ος Τόλιος 21,60%(2.737), και 4ος Μπίκας 14,45%(1.831).
Η κατανομή δυνάμεων – ποσοστών των συνδυασμών ανά δημοτικό διαμέρισμα δείχνει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ο συνδυασμός Κολλάτου το έχει στον Πυργετό (62,81%) και το μικρότερο στους Γόννους (24,34%). Αντίστοιχα ο Σεληγκούνας στο Μακρυχώρι (54,26%) και στον Ευαγγελισμό (5,97%), ο Τόλιος στην Ελάτεια (41,68%) και το Καλοχώρι (4,86), ο δε Μπίκας στην Όσσα (44,15%) και τα Τέμπη (1,22%). Τοπικιστικά απ΄ ότι φαίνεται λειτούργησαν περισσότερο οι κάτοικοι της περιοχής του Κ. Ολύμπου για τον συμπατριώτη τους Κ. Κολλάτο και ακολουθούν οι κάτοικοι της περιοχής Μακρυχωρίου για τον Γ. Σεληγκούνα.
Σε ότι αφορά το παλαιό δήμο Γόννων έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής : α) Αυτοί που ψήφισαν το 2010 είναι κατά 601 άτομα λιγότεροι σε σχέση με το 2006 (3.342-2.741 αντίστοιχα). Οι διαφορές σε ποσοστά και όχι σε ψήφους των συνδυασμών το 2010 έναντι του 2006 δείχνουν για μεν τον Κολλάτο (ΠΑΣΟΚ) μία μικρή αύξηση της τάξης του +1,63% για δε τους Σεληγκούνα+Τόλιου (Ν.Δ.) το 2010 έναντι του Τόλιου το 2006 μια αύξηση της τάξης του +6,64%. Αντίθετα για τον συνδυασμό του Μπίκα (ΚΚΕ) το 2010 και του Δημερά το 2006 υπάρχει μια μείωση της τάξης του -8,27%, η οποία αν δεν υπήρχε θα μπορούσε να δώσει στο συνδυασμό ακόμα και την δεύτερη θέση.
Όσο για τις πρωτιές των συνδυασμών ανά δημοτικά διαμερίσματα ο Κολλάτος ήρθε πρώτος στα Δ.Δ. Αμπελακίων, Τεμπών, Ιτέας, Καλλιπεύκης, Αιγάνης, Κρανιάς, Πυργετού, Ραψάνης, Ευαγγελισμού, Παραπόταμου, Καλοχωρίου, Νέσσωνα, Σπηλιάς και Συκουρίου. Ο Σεληγκούνας σε Μακρυχώρι και Κυψελοχώρι. Ο Τόλιος σε Γόννους, Ελάτεια και Πουρνάρι. Ο δε Μπίκας στο Δ.Δ. Όσσας.
Στους σταυρούς των υποψηφίων τώρα, έχουμε τα σύνολα από δημοσίευμα στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ενώ είναι αδύνατο να τα βρούμε τόσο στην ιστοσελίδα της νομαρχίας όσο και σε αυτή του υπουργείου Εσωτερικών. Πρώτος σε σταυρούς από το συνδυασμό του Κολλάτου ο Σαΐτης Στέλιος από το Μακρυχώρι με 809 ψήφους και ακολουθούν οι Τσάτσαρης Χ. με 634, Μπουζέκης Ευθ. με 600, Τσέτσιλας Δ. με 554. Από το συνδυασμό Σεληγκούνα πρώτος σε ψήφους ο Βλάγκας Ι. από το Μακρυχώρι με 540 και ακολουθούν οι Βασβατέκη Ελ. με 316, Έξαρχος Ευαγ. με 279. Από το συνδυασμό Τόλιου πρώτος σε ψήφους ο Κούριας Αντ. από τα Τέμπη με 436 και ακολουθούν οι Μανώλης Γ. με 392 και Μπασδέκης Γ. με 363. Από το συνδυασμό Μπίκα πρώτος σε ψήφους έρχεται ο Τάκης Δημεράς από τους Γόννους με 627 ψήφους και ακολουθούν οι Κωστή Μ. με 347 και Καραβασίλης Σ. με 301.
Κυριακή 2η : Με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα στη 2η Κυριακή αναμετρήθηκαν οι Κολλάτος (40,97%)- Σεληγκούνας (22,98%) και είχαμε το εξής αποτέλεσμα : 1ος Κολλάτος 57,17% (5.372), 2ος Σεληγκούνας από 42,83%(4.024).
Σε σχέση με τον πρώτο γύρω ο Κολλάτος πήρε +16,20% πάνω και 181 ψήφους επί πλέον ενώ ο Σεληγκούνας πήρε +18,95% και 1.113 επί πλέον ψήφους. Με δεδομένο ότι η αποχή από 30% την 1η Κυριακή έφτασε στο 46% τη 2η ενώ τα άκυρα-λευκά από 4% την 1η διπλασιάστηκαν στο 8% τη 2η , οι μεν ψήφοι του Κολλάτου προέρχονται από την αριστερά ενώ οι επί πλέον ψήφοι του Σεληγκούνα από το συνδυασμό του Τόλιου και είναι λιγότεροι από τους μισούς που πήρε ο Τόλιος την 1η Κυριακή (2.737-1.113=1.624).
Το Δημοτικό Συμβούλιο : Εάν με βάση το νόμο ισχύει ότι οι έδρες του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Τεμπών είναι 27 και κατανέμονται στις πέντε εκλογικές του περιφέρειες ως εξής: 1 από την εκλογική περιφέρεια Αμπελακίων, 5 από την Γόννων, 7 από την Κάτω Ολύμπου, 5 από την Μακρυχωρίου και 9 από την κλογική περιφέρεια Νέσσωνος, όπως και εγώ ανέφερα σε παλαιότερη ανάρτησή μου στις 19 Οκτώβρη 2010 τότε η κατανομή των εδρών στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμο Τεμπών με μεγάλη πιθανότητα θα έχει ως εξής :
|
ΤΟ NEO ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΕΜΠΩΝ 2011-2014
|
|||
|
Α/Α
|
ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΙ
|
ΨΗΦΟΙ
|
ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΣ
|
|
|
ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
|
2010
|
ΑΠΌ
|
|
1
|
ΚΟΛΛΑΤΟΣ ΚΩΣΤΑΣ – Δήμαρχος
|
5.191
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
2
|
ΣΑΪΤΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
|
809
|
ΜΑΚΡΥΧΩΡΙ
|
|
3
|
ΤΣΑΤΣΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
634
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
4
|
ΜΠΟΥΖΕΚΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
|
600
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
5
|
ΤΣΕΤΣΙΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
|
554
|
ΜΑΚΡΥΧΩΡΙ
|
|
6
|
ΔΗΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
|
512
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
7
|
ΡΗΓΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
|
480
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
8
|
ΖΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
|
474
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
9
|
ΚΑΡΑΤΕΓΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
|
442
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
10
|
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
|
404
|
ΓΟΝΝΟΙ
|
|
11
|
ΕΞΑΡΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
|
376
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
12
|
ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
|
375
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
13
|
ΤΣΙΑΠΛΕΣ ΘΩΜΑΣ
|
359
|
ΓΟΝΝΟΙ
|
|
14
|
ΓΙΑΝΝΑΚΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
|
350
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
15
|
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΣΤΕΛΙΟΣ
|
322
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
16
|
ΤΣΟΥΓΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
302
|
ΓΟΝΝΟΙ
|
|
|
2. ΑΞΙΩΜ. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
|
2.911
|
|
|
17
|
ΣΕΛΗΓΚΟΥΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
|
2.911
|
ΜΑΚΡΥΧΩΡΙ
|
|
18
|
ΒΛΑΓΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
|
540
|
ΜΑΚΡΥΧΩΡΙ
|
|
19
|
ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ ΕΛΕΝΗ
|
316
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
20
|
ΕΞΑΡΧΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
|
279
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
21
|
ΣΑΪΤΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ
|
277
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
22
|
ΤΣΙΤΖΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
|
237
|
Κ. ΟΛΥΜΠΟ
|
|
|
3. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
|
2.737
|
|
|
23
|
ΤΟΛΙΟΣ ΤΑΣΟΣ
|
2.737
|
ΓΟΝΝΟΙ
|
|
24
|
ΚΟΥΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
|
436
|
ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ
|
|
25
|
ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
|
392
|
ΜΑΚΡΥΧΩΡΙ
|
|
|
4. ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
|
1.831
|
|
|
26
|
ΜΠΙΚΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
|
1.831
|
ΝΕΣΣΩΝ
|
|
27
|
ΔΗΜΕΡΑΣ ΤΑΚΗΣ
|
627
|
ΓΟΝΝΟΙ
|
Σύγκριση με Βουλευτικές εκλογές 2009 : Με βάση τα αποτελέσματα της 1ης Κυριακής στις Περιφερειακές εκλογές σε επίπεδο δήμου Τεμπών έχουμε τα εξής ποσοστά (σε παρένθεση το ποσοστό των βουλευτικών του 2009) :
Αγοραστός (Ν.Δ.) 39,30 (36,68), Παπατόλιας (ΠΑΣΟΚ) 30,56 (38,53), Μπούτας (ΚΚΕ) 15,60 (11,19), Ροντούλης (ΛΑΟΣ) 5,32 (4,58), Πουλάκης (ΣΥΡΙΖΑ) 2,27 (3,37), Κουρέτας (ΟΙΚΟΛ.ΠΡΑΣΙΝΟΙ) 3,00 (1,50), Γενικομσίου (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) 1,91 (-) Ζαχαρόπουλος (ΔΗΜ.ΑΡΙΣΤΕΡΑ) 2,05 (-).
Το Τοπικό Συμβούλιο Γόννων : Ο συνδυασµός του επιτυχόντος δημάρχου στις δημοτικές εκλογές παίρνει τα τρία πέµπτα (3/5) του συνόλου των εδρών των συµβούλων σε κάθε Δηµοτική Κοινότητα. Έτσι στη Δ.Κ. Γόννων εκλέγονται από το συνδυασμό Κολλάτου οι Αργυρακούλης Γιάννης με 141 ψήφους, η Τσιούρβα Μάγδα με 139 και ο Παπαγεωργίου Ιωάννης με 134. Από το συνδυασμό Σεληγκούνα ένας εκ των Δεδικούση Ελευθέριο και Κατσιούλα Θεόδωρο που ισοψηφούν με 91 ψήφους ο καθένας. Από τον συνδυασμό Τόλιου εκλέγεται ο Βαρδακάρης Κων/νος με 237 ψήφους. Με δεδομένη την αναλογικότητα δεν εκλέγεται από το συνδυασμό Μπίκα ο Τσιάτσιος Κων/νος αν και συγκέντρωσε 155 ψήφους.
Οι προοπτικές του νέου δήμου Τεμπών. Εξακολουθώ και σήμερα να πιστεύω ότι η υπέρμετρη διεύρυνση των ορίων ενός Δήμου από το νομοθέτη εξουδετερώνει στην πράξη τόσο την έννοια της τοπικής υπόθεσης, όσο και αυτή καθ’ εαυτή την ίδια την τοπική αυτοδιοίκηση Α’ βαθμού. Αυτή κατά τη γνώμη μου είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία και πρόκληση για τους νέους δημοτικούς μας Άρχοντες.
Είμαστε ένας δήμος με πληθυσμό 16.466 κατοίκους (απογραφή 2001) διεσπαρμένο στα πεδινά και τους ορεινούς όγκους του Ολύμπου και του Κισσάβου, αποτελούμενος από 20 χωριά (δημοτικά διαμερίσματα). Είμαστε ο «μοναδικός» δήμος πανελλαδικά στα όρια του οποίου λειτουργούν δύο διόδια της ΠΑΘΕ και δεν ξέρω πόσα άλλα θα ξεφυτρώσουν στις εξόδους της ΠΑΘΕ. Ελπίζω να διασφαλιστεί τουλάχιστον η ελεύθερη κυκλοφορία των δημοτών από χωριό σε χωριό … Είμαστε ο μοναδικός δήμος όπου ένα ποτάμι – ο Πηνειός – στο μισό δήμο είναι όριο με άλλον δήμο (περιοχή Δέλτα) – με το δήμο Αγιάς – αλλά αυτό δεν ισχύσει στο άλλο μισό του δήμου (περιοχή Γόννων – Μακρυχωρίου). Είμαστε μοναδικός δήμος στη Θεσσαλία όπου οι κάτοικοι Δημοτικών Διαμερισμάτων άλλου δήμου (Καρύτσα-Στόμιο-Ομόλιο) ανήκουν στην αρμοδιότητα του Κέντρου Υγείας Γόννων (δήμος Τεμπών) και αυτό το Κ.Υ. είναι πολύ κοντύτερα σε απόσταση και χρόνο από το Κ.Υ. Αγιάς, την έδρα του νέου δήμου τους.
Τα θέματα που έχει να αντιμετωπίσει η νέα δημοτική Αρχή είναι πάρα πολλά, εδώ θα καταγράψω μερικά χωρίς να γίνει η πλήρης ανάπτυξή τους :
1. ΠΑΘΕ – Διόδια και λειτουργία-χρήση παράπλευρων δρόμων. Το βάζω πρώτο γιατί αφορά ανθρώπους που καθημερινά κινδυνεύουν με την παρούσα κατάσταση.
2. Εκμετάλλευση του αγωγού αερίου που διασχίζει ολόκληρο το δήμο μας. Είναι αδιανόητο να φτάνει το αέριο σε χωριά των Τρικάλων και εδώ να μην υπάρχει δίκτυο και μάλιστα με αντισταθμιστικά οφέλη για τους δημότες μας. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύσει και για τα δίκτυα οπτικών ινών των εταιρειών σταθερής τηλεφωνίας και ιντερνέτ.Για το θέμα δεν άκουσα τίποτα την προεκλογική περίοδο.
3. Εσωτερικό οδικό δίκτυο και επικοινωνία – συγκοινωνία όλων των δημοτών και των δημοτικών διαμερισμάτων του νέου δήμου μεταξύ τους. Το δίκτυο μετά το κλείσιμο των Τεμπών έχει σχεδόν καταστραφεί.
4. Δημοτικό σχολείο Γόννων. Η κατασκευή έχει εδώ και μήνες παγώσει στα μπετά. Είναι καιρός από το σεισμό του 2001 τα παιδιά των Γόννων να αποκτήσουν το δικό τους σχολείο.
5. Αξιοποίηση των υπαρχόντων δημόσιων κτιρίων, όπως είναι τα δημοτικά σχολεία Γόννων, Καλλιπευκης, Ιτέας κ.λ.π. καθώς και άλλων κτιρίων όπως κτίρια παλαιών κοινοτήτων. Η δημιουργία πολυχώρου και πινακοθήκης στο ένα από τα κτίρια του παλαιού δημοτικού σχολείου στους Γόννους είναι ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής.
6. Πολιτισμός : η ύπαρξη πολλών πολιτιστικών συλλόγων απαιτεί έναν νέο σχεδιασμό για την όσο το δυνατόν καλύτερη λειτουργία και καλύτερο συντονισμό μεταξύ τους. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη οργάνωση των εκδηλώσεων του κάθε συλλόγου, στην καλύτερη λειτουργία των μουσείων της περιοχής μας αλλά και στην αποτελεσματικότερη οργάνωση εκδηλώσεων με θέματα τα τοπικά αγροτικά προϊόντα. Στην περιοχή μας, για παράδειγμα, των Γόννων, του Κάτω Ολύμπου και του Β.Α. Κίσαβου παράγονται κάθε χρόνο τρία μέχρι πέντε εκατομμύρια κιλά – ανάλογα με τη χρονιά – βρώσιμες ελιές και από άλλα έξη μέχρι δεκατρία εκατομμύρια ελιές παράγονται ένα μέχρι δύο εκατομμύρια κιλά λάδι. Επειδή, λοιπόν, όλοι λίγο-πολύ παραδέχονται ότι για τη διατήρηση της βιωσιμότητας στην ύπαιθρο και τη συγκράτηση του πληθυσμού της απαραίτητη είναι και η προώθηση της πολυαπασχόλισης και της πολυδραστηριότητας καθώς επίσης και η πολιτιστική ανάπτυξη, παρατηρώντας όλα αυτά και συνδέοντάς τα με την περιοχή μας, σε συνδυασμό με τη δημιουργία οικοτουριστικών διαδρομών, καταθέτω τις παρακάτω σκέψεις μου : Μια σημαντική πρωτοβουλία για την ανάδειξη των ελαιώνων μας και μέσω αυτών και της περιοχή μας θα ήταν η δημιουργία «των μονοπατιών της ελιάς» που θα περιλάμβανε ολόκληρη την περιοχή των Γόννων, του Κάτω Ολύμπου, των Αμπελακίων και του Β.Α. Κίσαβου Πιο συγκεκριμένα προτείνω τη δημιουργία μέσα στους ελαιώνες ενός δικτύου περιπατητικών διαδρόμων το οποίο διαμορφωμένο κατάλληλα, με ενημερωτικές πινακίδες, ξύλινα κιόσκια, ενημερωτικό υλικό, θα είναι επισκέψιμο από ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Με τη συνεργασία των πολιτιστικών συλλόγων, τα μονοπάτια της ελιάς θα μας οδηγούν σε σημεία με πανοραμική θέα, σε μαγευτικά τοπία, σημαντικούς υγρότοπους, παραδοσιακά ελαιοτριβεία, υδρόμυλους, νεροτριβές, παλαιά γεφύρια, αρχαιολογικά μνημεία, συνδέοντας μεταξύ τους όλα τα χωριά του κάτω Ολύμπου με τα Τέμπη, τα Αμπελάκια και τον Β.Α. Κίσαβο, αντιμετωπίζοντας το κομμάτι αυτό του δήμου μας σαν έναν ενιαίο χώρο. Και όλα αυτά μπορούν να ενταχθούν σε ένα σύνολο δράσεων με στόχο την τουριστική τους αξιοποίηση με σεβασμό στην ιδιαίτερη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά αυτού του τόπου και με παράλληλη ευαισθητοποίηση των κατοίκων σε περιβαλλοντικά και πολιτιστικά θέματα.
7. Τουρισμός : Στο κομμάτι της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής έχουμε να παρατηρήσουμε ότι οι μέχρι σήμερα επιμέρους επιλογές αποκαλύπτουν άγνοια ή αδιαφορία των εκάστοτε τοπικών αρχόντων για την εκπόνηση σοβαρού, συγκροτημένου σχεδίου, που θα λαμβάνει υπ’ όψιν του τη θεραπεία των παθογενειών και την επιθετική ανάπτυξη κρισίμων για την οικονομία τομέων. Τα προγράμματα συνήθως περιλαμβάνουν ιλουστρασιόν γενικότητες και όχι ουσιαστικές, ευφάνταστες και υλοποιήσιμες προτάσεις. Επί της ουσίας, τώρα: ο Τουρισμός δεν είναι θέμα δημοσίων σχέσεων και πετυχημένης διαφημιστικής καμπάνιας, ούτε μπορεί να επαφίεται μονάχα στις ικανότητες των εκάστοτε ιθυνόντων. Ακόμη και ο καλύτερος μάνατζερ του κόσμου δεν θα τα καταφέρει, όταν τόσο η γενικότερη υποδομή της περιοχής, όσο και ειδικότερες πτυχές που αφορούν στη βιομηχανία του Τουρισμού πάσχουν απελπιστικά. Η περιοχή είναι ένα προνομιακό οικόπεδο στην Θεσσαλία, έχει ελλιπές οδικό δίκτυο, προβληματική περίθαλψη, Μουσεία στηριγμένα μόνο στο μεράκι ερασιτεχνών, αυθαίρετη ανοικοδόμηση που έχει καταστρέψει το φυσικό τοπίο, ρυπογόνες βιομηχανίες κοντά στο ποτάμι, αρχαιολογικοί χώροι πλήρως εγκαταλελειμμένοι και βέβαια, ένα τεράστιο πρόβλημα που ανέκυψε μετά την εισδοχή της χώρας στην ευρωζώνη: την ακρίβεια. Η οποία εκτίναξε την προσιτή Ελλάδα στη ζώνη των ακριβών χωρών, με απτές τις επιπτώσεις (και) στον Τουρισμό…
8. Η ολοκλήρωση των ΣΧΟΑΠ, η αξιοποίηση της κοιλάδας των Τεμπών, του Πηνειού και του Δέλτα, ο τρόπος λειτουργίας του προαστιακού σιδηρόδρομου, το ξεκίνημα και η ολοκλήρωση της επανασύστασης της λίμνης της Καλλιπεύκης, καθώς και άλλων έργων που είτε βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής τους είτε έχουν εγκριθεί οι μελέτες από τα προηγούμενα δημοτικά συμβούλια είναι θέματα που θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.
Αφού ευχηθώ καλή δύναμη στη νέα δημοτική Αρχή, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, θέλω να τονίσω ότι : α) Σκέψεις που λένε «τώρα που σας πήραμε την ψήφο σας … δεν πάτε να φωνάζετε», ζημιά σε σας τους εκλεγμένους θα κάνουν για αυτό η σκέψη σας να είναι πάντα στους δημότες και τις ανάγκες τους. β) Η σκέψη σας να ξεκινά πάντα από το τι μπορούμε όλοι εμείς να κάνουμε, χωρίς να περιμένουμε κάποιους να έρθουν να μας σώσουν. γ) Χωρίς θεσμούς άμεσης δημοκρατίας κανένας δήμαρχος και καμία δημοτική Αρχή δεν είναι ικανοί να κινητοποιήσουν και να ενεργοποιήσουν τους δημότες τους. δ) Η σκέψη σας και οι σχεδιασμοί σας να μην εξαντλούνται στα όρια της θητείας σας αλλά να βλέπετε και να ενεργείται με τη σκέψη σας για το πώς θα είναι αυτός εδώ ο τόπος μας, μετά από τριάντα και πενήντα χρόνια. ε) Θέλω να παρακολουθώ τις συνεδριάσεις σας, να έχω λόγο και να μην βαριέμαι με τους συνηθισμένους και κουραστικούς μονόλογους, που τις περισσότερες φορές είναι και εκτός θέματος. στ) Θέλω ουσιαστικούς και τακτικούς δημόσιους απολογισμούς και μια δημιουργική αντιπολίτευση μέσα και έξω από την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, έτσι ώστε οι πράξεις όλων σας να δίνουν έμφαση και θάρρος στον απλό πολίτη για να συμμετέχει και να λέει τη γνώμη του. ζ) Θέλω κι άλλα πολλά, αναγκαία στις δύσκολες μέρες που έρχονται, όπως η βοήθεια και η ανακούφιση συμπολιτών μας με αυξημένες ανάγκες, η δημιουργία δημοτικών-συνεταιριστικών μπακάλικων, η οργάνωση λαϊκών γιορτών και εκδηλώσεων όπου οι δημότες και κυρίως οι νέοι θα παρουσιάζουν τις ερασιτεχνικές δημιουργίες και τα ταλέντα τους …. οπ σταμάτα Μήτσο, πήρες φόρα ….
Πολιτικά συμπεράσματα – Τα κόμματα : Σε παλαιότερη ανάρτησή μου στο μπλογκ στις 29 του Σεπτέμβρη, τόνιζα τα εξής : «Και ενώ μπήκαμε για τα καλά στην προεκλογική περίοδο οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δίνουν αυτή την ώρα στην αποχή από τις αυτοδιοικητικές εκλογές ποσοστά 35-40%, δεν έπεσαν έξω αντίθετα τα ποσοστά ήταν μεγαλύτερα…. Όσο για το νόημα αυτών των εκλογών όλα δείχνουν πως οι εκλογές του Νοεμβρίου θα έχουν κεντρικό περιεχόμενο το Μνημόνιο.…. Το δράμα, βέβαια, μια ιλαροτραγωδία καλύτερα, εντοπίζεται στον χώρο της Αριστεράς οι άνθρωποι της οποίας φαίνεται και να τα θέλουν όλα και να κάνουν τα πάντα για το τίποτα… Και έγνοια για ευρύτερη αριστερή συμμαχία και εμφύλιος σπαραγμός με ιλαρές διαστάσεις και προβλεπτές συνέπειες… Κλείνοντας το κεφάλαιο αριστερά διαπιστώνουμε δυστυχώς ότι και αυτές οι εκλογές, αντί να συμβάλουν στην κοινή δράση και το διάλογο των δυνάμεων της αριστεράς, κατάντησαν να γίνουν ακόμη μια αφορμή για να κατασπαραχτεί ο ένας από τον άλλον και η μια συνιστώσα της να καταγγέλλει την άλλη, αντί όλες και όλοι μαζί να καταγγέλλουν και να πολεμούν το σύστημα που μας δυναστεύει, και έτσι τελικά μάλλον το εξυπηρετούν παρά το φθείρουν…..
…. Τέλος πάντων, πέρα από τη συμπεριφορά των κομμάτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, το θέμα βρίσκεται – ως συνήθως – αλλού : Ο «Καλλικράτης» είναι ένα άδειο οικοδόμημα, που δεν έχει ούτε τα στοιχειώδη. Προπάντων πόρους… Σιγά το θέμα, θα μου πείτε… αλλά το επόμενο αστείο που από τις αρχές του 2011 θα αποσυντονίσει τη χώρα θα είναι ο πάσχων «Καλλικράτης»! Χωρίς πόρους, υποδομές και σχεδιασμό. Προβλέπονται ιλαρές στιγμές σε τραγικό φόντο…
…. Στις εκλογές αυτές είναι ευκαιρία να κριθεί η αξιοπιστία όλου του πολιτικού κόσμου, χωρίς καμία εξαίρεση, που έχει πέσει, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, σε δραματικά χαμηλό, έως και επικίνδυνο, επίπεδο. Θα κριθεί, όμως, και ο ψηφοφόρος, που είναι συνένοχος για την πολιτική και κοινωνική κρίση. Δικές του ήταν οι επιλογές στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Θα μου πείτε και η Τοπική Αυτοδιοίκηση πού χωράει μέσα σε όλα αυτά; Ο θεσμός έχει τα χάλια του. Οι περισσότεροι δήμοι είναι καταχρεωμένοι, η διαφθορά είναι εκτεταμένη και είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσουν τα επόμενα χρόνια συνθήκες Μνημονίου, όπως και το κεντρικό κράτος. Το εγχείρημα του Καλλικράτη αρχίζει να κινδυνεύει πριν καλά-καλά εφαρμοστεί και χρειάζονται να γίνουν τώρα καίριες παρεμβάσεις. Οι νέοι άρχοντες εκ των πραγμάτων θα επωμιστούν βαρύτερο από κάθε άλλη φορά φορτίο. Γι’ αυτό και οι επιλογές των ψηφοφόρων στην κάλπη έχουν μεγαλύτερη σημασία από κάθε άλλη φορά. Τελικά αυτές οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα είναι οι πιο περίεργες της Μεταπολίτευσης.
Η αλήθεια, είναι ότι τα συμπεράσματα, τα πραγματικά και όχι τα επικοινωνιακού χαρακτήρα, τα έχουν πάρει από τον πρώτο γύρο οι πολιτικές ηγεσίες, για την ιστορία θέλω να επισημάνω τα εξής :
Οι περιφερειακές εκλογές, όπως εξελίχθηκαν μετά τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος που τους δόθηκε, υπέρ ή κατά του Μνημονίου, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση, είχαν καθαρά πολιτικό περιεχόμενο. Κανένας ψηφοφόρος σχεδόν δεν ψήφισε πρόσωπο περιφερειάρχη. Ψήφισε υποψήφιο κόμματος που τάσσεται υπέρ (ΠΑΣΟΚ., ΛΑΟΣ, Ντόρα Μπακογιάννη) ή κατά (Ν.Δ., ΚΚΕ, ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) του Μνημονίου.
Το πρώτο πράγμα που οφείλει κανείς να επισημάνει είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέστη μια σοβαρότατη εκλογική ήττα, απόρροια, φυσικά, της κυβερνητικής πολιτικής που άσκησε, ιδίως το τελευταίο εξάμηνο, στο πλαίσιο του Μνημονίου υποτέλειας στο Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε., που υπέγραψε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Το εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ υπέστη βίαιη καθίζηση, καταρρέοντας από το 44% που πήρε πέρυσι στις βουλευτικές εκλογές στο 34% στις περιφερειακές εκλογές της περασμένης Κυριακής, υφιστάμενο μια δραματική πτώση κατά δέκα ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες!
Ο πρόεδρος της Ν.Δ., Αντώνης Σαμαράς, έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος από το εκλογικό αποτέλεσμα, παρ’ όλο που δεν κατόρθωσε τίποτα περισσότερο από το να κρατήσει στάσιμο το ποσοστό του κόμματός του σε σχέση με εκείνο των περυσινών βουλευτικών εκλογών, το οποίο αποτελούσε το ιστορικά χαμηλότερο της Ν.Δ. Μάλιστα, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, πρέπει να επισημάνουμε ότι η Ν.Δ. υποχώρησε κατά περίπου μία εκατοστιαία μονάδα από το περυσινό 33,5%.
Το να χάνει δέκα μονάδες το ΠΑΣΟΚ, λόγω της πολιτικής της κυβέρνησής του, και να μην κατορθώνει να εισπράξει τίποτα από αυτό η Ν.Δ. συνιστά καταρχήν πολιτική αποτυχία σοβαρότατη, κρινόμενο αυτοτελώς.
Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα δεν κρίνονται μόνο ή κυρίως αυτοτελώς. Η καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ το έριξε στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με τη Ν.Δ., καθώς η διαφορά τους συρρικνώθηκε σε λιγότερες από δύο εκατοστιαίες μονάδες. Αυτό συνεπιφέρει ριζική αλλαγή στο πολιτικό κλίμα, καθώς πλέον τα δύο κόμματα εξουσίας εμφανίζονται με ισοδύναμα ποσοστά. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι η κυβερνητική εξουσία τίθεται εκ νέου υπό διεκδίκηση!
Η Αριστερά και πρωτίστως η ηγεμονική της δύναμη, το ΚΚΕ, ήταν ο μεγάλος κερδισμένος αυτών των εκλογών. Το συνολικό ποσοστό όλων των συνδυασμών της Αριστεράς σε πανελλαδική κλίμακα (ΚΚΕ, ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ., ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ανήλθε περίπου στο 20% και μάλιστα στην Αττική ξεπέρασε το 25%! Οι εκλογές δεν ήταν βεβαίως βουλευτικές, αλλά τέτοια ποσοστά έχει να δει η Αριστερά εδώ και πολλές δεκαετίες. Πάνω από το μισό αυτού του ποσοστού ανήκει στο ΚΚΕ. Γύρω στο 11% πήρε την περασμένη Κυριακή το Κομμουνιστικό Κόμμα, πολύ περισσότερο δηλαδή από το 7,5% που είχε πάρει πέρυσι στις βουλευτικές εκλογές, ενώ στην Αττική το ποσοστό του ΚΚΕ ανήλθε στο 14,5%. Η κυριαρχία του ΚΚΕ στο χώρο της Αριστεράς – το οποίο μάλιστα πήρε πάνω από 70.000 ψήφους περισσότερες από τις βουλευτικές, όταν το ΠΑΣΟΚ. έχασε πάνω από ένα εκατομμύριο ψήφους και η Ν.Δ. πάνω από μισό εκατομμύριο – ενισχύθηκε όχι μόνο από τη δική του αύξηση, αλλά και από τα φαινόμενα αποσύνθεσης στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ Δεν είναι τόσο η απώλεια ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ – η οποία είναι δύσκολο να μετρηθεί πανελλαδικά, λόγω της συμμετοχής του σε διάφορους συνδυασμούς – όσο η πολυδιάσπασή του που προκάλεσε την ήττα όλων των συνιστωσών του.
Στην Αττική οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κατέβηκαν με τρία (!) ψηφοδέλτια, τα οποία συνολικά πήραν 12,2%, πολύ περισσότερο από το περυσινό 6,82% του ΣΥΡΙΖΑ και μόλις δύο μονάδες και κάτι λιγότερο από το ΚΚΕ. Το παράδοξο είναι ότι αυτό το φαινομενικά καλό αποτέλεσμα έφερε… τρεις ήττες! Το 6,23% του Αλέξη Μητρόπουλου είναι πολύ κατώτερο από αυτό που προσδοκούσε ο ΣΥΝ και σηματοδοτεί την αποτυχία του πειράματος σύμπραξης ενός κόμματος της Αριστεράς με ένα αριστερό τμήμα της βάσης του ΠΑΣΟΚ. Το 2,16% του Αλέκου Αλαβάνου συντρίβει τις πολιτικές φιλοδοξίες του και τον εξουδετερώνει πολιτικά. Το 3,81% του Γρηγόρη Ψαριανού σημαίνει ότι το νεοσύστατο κόμμα του Φώτη Κουβέλη αποκλείεται να μπει στη Βουλή τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, αν κατεβεί μόνο του. Είναι προφανές ότι ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ βυθίστηκε σε υπαρξιακή κρίση, όπου όλες οι συνιστώσες του αναζητούν νέα στρατηγική.
Νέο φαινόμενο σε αυτές τις εκλογές είναι η εντυπωσιακή είσοδος στο πολιτικό σκηνικό της Αριστεράς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία τοποθετείται στο αριστερό άκρο του αριστερού φάσματος. Κατεβαίνοντας σε 11 Περιφέρειες, πήρε ποσοστό 2% πανελλαδικά (στην Αττική 2,3%), ποσοστό που ουδέποτε στο παρελθόν είχε πάρει η εξωκοινοβουλευτική ριζοσπαστική Αριστερά στην Ελλάδα. Εννοείται ότι το ποσοστό αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ποσοστό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πέρυσι (0,36%). Το εντυπωσιακό και διασκεδαστικό είναι ότι συγκεντρώνοντας 100.000 ψήφους, δηλαδή 75.000 περισσότερες από όσες είχε πάρει πέρυσι, η μικρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση σε αριθμό ψήφων από όλα τα πολιτικά κόμματα! Ένας νέος πόλος, λοιπόν, εμφανίζεται στο χώρο της Αριστεράς και διεκδικεί με αξιώσεις την καταξίωση και επιβίωσή του.
«Για την αποχή, έχουν γραφεί πολλά και έχουν ειπωθεί άλλα τόσα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η μη προσέλευση στις κάλπες, μπορεί να συνιστά ένα είδος μηνύματος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να «φοβίσει», να «τρομοκρατήσει» ή να απειλήσει το «σύστημα». Άλλωστε, οι ΗΠΑ και οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. κυβερνιούνται μια χαρά και χωρίς προβλήματα, όταν εκεί η αποχή από τις εκλογές εδώ και χρόνια, κινείται στα ίδια ποσοστά, με αυτά που καταγράφηκαν στην Ελλάδα». Αυτά γράφει για το «φαινόμενο» στα «Ψιθυριστά» της «Ε» ο Α.Ψ. και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Η Αριστερά : Το ερώτημα των απλών ανθρώπων της Αριστεράς που κυριαρχεί σήμερα είναι : Γιατί αυτός ο κατακερματισμός; Ήταν τελικά τόσο αναπόφευκτες οι τόσες διαφοροποιήσεις; Ποια θα ήταν η εικόνα των αποτελεσμάτων, αν η ευρύτερη αριστερά είχε μια ενιαία παρουσία και κοινή κάθοδο στις εκλογές; Δεν θα ήταν στον δεύτερο γύρο σε πάρα πολλούς δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας;
Την καλύτερη ανάλυση των αποτελεσμάτων για την Αριστερά – την παραθέτω, με την άδειά του, σχεδόν ολόκληρη – την κάνει ο καλός μου φίλος ο ΣΤΑΘΗΣ, γράφει : «Αν αθροίσουμε χάριν παιδιάς (και για να μας πιάσει θλίψη) τα ποσοστά της Αριστεράς στην περιφέρεια Αττικής (αφήνοντας για την οικονομία της συζήτησης το σύνολο των ποσοστών του κ. Δημαρά να προσμετρηθεί -όλο- στο ΠΑΣΟΚ) έχουμε και λέμε (Δευτέρα, ώρα 3.45): Παφίλης 14,16%, Μητρόπουλος 6,11%, Αλαβάνος 2,16%, Ψαριανός 3,96%, Διάκος 4,07%, Χάγιος 2,29% ήτοι σύνολο 32,75%! Ένα «μπερλινγκουερικό» ποσοστό. Που θα καθιστούσε την Αριστερά πρώτη πολιτική δύναμη στην κεντρικότερη περιφέρεια της Επικράτειας. Αν μάλιστα κατέβαινε σε ένα κοινό μέτωπο με τη δυναμική της ενότητας κι ένα ακόμα μικρό ποσοστό απ’ τα ποσοστά Δημαρά και της μη-αποχής (λόγω ακριβώς της ενωτικής δυναμικής), η Αριστερά πιθανόν να ξεπερνούσε στην Αθήνα-Αττική το 35%! Αν συναθροίσουμε την ίδια στιγμή το ποσοστό της Ν.Δ. με του ΛΑΟΣ, δηλαδή Κικίλιας 20,69% συν Αδώνιδας 6,63% έχουμε ένα σύνολο 27,32% (που θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους), ενώ το ΠΑΣΟΚ με Σγουρό 24,0% συν Δημαρά (έστω το όλον) 15,84 θα έφθανε το 39,93%. … Βεβαίως στην ιστορία (και την πραγματικότητα καθώς αποκρυσταλλώνεται από λεπτό σε λεπτό κι από ώρα σε ώρα) δεν υπάρχει «αν». Όντως. Η Αριστερά δεν είναι ενωμένη. Για αυτό ακριβώς όμως θα μπορούσε να ‘ναι ενωτική. Ο λαός της δίνει ένα 35% στην Αττική κι αυτή τού το επιστρέφει σε κομμάτια του 10% και θρύψαλα του 3%. Διότι, βεβαίως, αυτά που χωρίζουν την Αριστερά είναι περισσότερα από εκείνα που την ενώνουν. Κι εμείς πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό, άλλωστε με αυτό το μάθημα εκπαιδευτήκαμε (οι αριστεροί) να ζούμε από το 1968 το 1991 κι εντεύθεν.
Τι σημασία έχει αν έρχονται μαύρες μέρες; Τι σημασία έχει αν το ποσοστό που έδωσε πανελλαδικώς στην Αριστερά ο λαός (ακριβώς επειδή τη χρειάζεται) υπερβαίνει το 25%; Τι σημασία έχει αν ο δικομματισμός πέτυχε το μικρότερο ποσοστό του από τη μεταπολίτευση; Σημασία έχει ότι η Αριστερά δεν χρειάζεται τον λαό αν το κάθε κομμάτι της δεν τον έχει όλον δικόν του. Είναι μια σχέση μονογαμική. Την κατανοώ, αλλά στο μεταξύ ο δικομματισμός, το Μνημόνιο και η Διαπλοκοδιαφθορά μάς πηδάνε όλους μαζί. Κι αυτό το κατανοώ, αλλά δεν τη βρίσκω. Η Αριστερά δεν χρειάζεται να ενωθεί, θα αρκούσε να ‘ναι ενωτική. Τότε το σύστημα θα την έτρεμε κι ο λαός θα έπαιρνε ανάσα. Και συνεπώς θα την ενδυνάμωνε ακόμα περισσότερο.
Όνειρα «θερινής νυκτός» θα μου πείτε ορισμένοι και απ’ το ΚΚΕ και απ’ τον ΣΥΝ και από τους απέχοντες και απ’ όσους μια τέτοια προοπτική θα τους απελευθέρωνε απ’ το ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ. και όλες τις σχετικές εκδοχές του δικομματισμού. Σωστόν! Ο καθένας μας μπορεί να μείνει με τις παραμαγούλες του και να μην αντέχει τις παραμαγούλες του άλλου. Μπορούμε να πίνουμε μαζί το ουζάκι μας ο σ. Παφίλης κι εγώ, ο σ. Ψαριανός και ο σ. Χάγιος, μπορεί να βλεπόμαστε με τον σ. Αλέκο, τη σ. Αλέκα και τον σ. Αλέξη, αλλά μπροστά στον λαό ο σ. Τσίπρας είναι σοσιαλδημοκρατικό ανάχωμα, η σ. Αλέκα σταλινικό απολίθωμα, ο σ. Διάκος όχι αρκετά αριστερός, ο σ. Αλέκος αίφνης αριστεριστής, κι εγώ πολύ μαλάκας (με την καλή έννοια της λέξης, ανοιχτή σε κάθε ερμηνεία)… Θα μου πείτε ότι υπάρχουν ορισμένοι που αν η Αριστερά λειτουργήσει ως Μέτωπο θα τους ξυνίσει και θα πάνε στο ΠΑΣΟΚ. Ποιοι; αυτοί που πήγαν; αυτοί που πάνε τώρα; αυτοί που θα πάνε στο μέλλον; Βλέπουμε δηλαδή το 1-2% και δεν βλέπουμε το 35% που δίνει ο λαός στην Αριστερά; Εννοείται ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά μία ακόμα «άλλη» ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, μία ανάμεσα σε άλλες 100.000! Σωστόν! Αλλοιώς διαβάζει τα αποτελέσματα ο Αλέξης, αλλοιώς η Αλέκα αλλά με τον ίδιον τρόπο θα απολύονται αυτοί που τους ψήφισαν κι όσοι δεν τους ψήφισαν…»
Με αυτά τα αποτελέσματα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θαρρώ πως ήλθε πλέον η ώρα οι ηγέτες της Αριστεράς να κάνουν την κριτική και την αυτοκριτική τους και να επιμεριστούν ευθύνες. Όλοι όσοι επιχείρησαν και επιχειρούν να αλώσουν την Αριστερά θα πρέπει να κατανοήσουν επιτέλους ότι η συνεργασία απαιτεί αμοιβαία κατανόηση και αλληλεγγύη, τα χωριστά ψηφοδέλτια ούτε αποτελούν απόδειξη ιδεολογικής καθαρότητας ούτε γκρεμίζουν το κατεστημένο του δικομματισμού, είναι σκέτοι μονόδρομοι πολιτικής αυτοκαταστροφής. Η ανάγκη δημιουργίας ενός αντι-μνημονιακού μετώπου από ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο φάσμα δυνάμεων απαιτεί ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις και πρωτοβουλίες ενότητας και συσπείρωσης με βάση τις ανάγκες μιάς κοινωνίας που δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει άλλο. «Όμως όχι κατά μόνας κι αριστοκρατικά, αδέλφια, που λέει και ο Στάθης, αλλά πίσω απ’ τις ασπίδες φυλάγοντας ο ένας το αριστερό του άλλου -εκείνο το αριστερό της καρδιάς- της αριστεράς. Μιας νέας Αριστεράς, δεν ξέρω αν θα ‘ναι απ’ το ΚΚΕ ή τον Συνασπισμό ή απ’ όπου αλλού, αλλά να είναι (ευκτική) μια Αριστερά του λαού και του καλού. Μια Αριστερά που θα αγαπά όσους δεν την καταλαβαίνουν και θα την εμπιστεύονται οι τίμιοι και οι άξιοι. Μια πρόμαχη Αριστερά ενάντια σε κάθε παθογένεια, αυστηρή μόνον με τον εαυτόν της, θανατηφόρα για τις συντεχνίες, το πελατειακό κράτος, τη Διαφθορά και τη Διαπλοκή. Μια λαϊκή, ευρύχωρη, καλόκαρδη κι αρματωμένη Αριστερά, εγγράμματη. Νομίζω ότι έρχεται πάλι η ώρα. Στην Ελλάδα και τον κόσμο. Ο ταξικός πόλεμος είχε αρχαία ιστορία -κάθε φορά που τον κέρδιζε η Αριστερά κι έκανε ένα βήμα μπροστά ο λαός, έκανε ένα τεράστιο άλμα η ανθρωπότης… Ο Λένιν ετόνιζε ότι όποιος προσδοκά κοινωνική εξέγερση με καθαρότητα θεωρητικού σχήματος, δεν θα την αντικρίσει ποτέ. Η κοινωνική δυναμική εισβάλλει πάντα από απροσδόκητους δρόμους και μορφές. Η πραγματικότητα υπερβαίνει πάντα οιαδήποτε θεωρία. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στη δεύτερη, όχι στην πρώτη.».
Οι εκλογές αυτές έστειλαν και στους ηγέτες της αριστεράς ένα ηχηρό μήνυμα και θα ήταν κρίμα αν δεν μπορέσουν να το αποκωδικοποιήσουν και μάλιστα άμεσα.
Συμπερασματικά και πέρα από τις προεκλογικές φιέστες και τα χάρτινα προγράμματα που αποδείχτηκε ότι καμία αξία δεν έχουν, εμείς οι δημότες, θα το πω και πάλι, χρειαζόμαστε μια Αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τη λογική της διαχείρισης και της λειτουργίας της ως διοικητικού μηχανισμού, που θα χαράσσει και θα υλοποιεί τις πολιτικές της μαζί με τον πολίτη, με τη συμμετοχή του, με τη δική του προσφορά, αλλά και την αποφασιστική του γνώμη. Προσωπικά θα ήθελα οι δημότες του νέου μας δήμου να προασπίζουν το χωριό τους, τη γειτονιά τους, το χώρο της καθημερινής τους ζωής συμμετέχοντας ενεργά.
Έτσι ενεργά θα συνεχίσω και από τις σελίδες του blog την ενημέρωσή σας για τα της τοπικής αυτό-διοίκησης και για την πορεία του νέου μας δήμου Τεμπών από την 1η του Γενάρη 2011.
Καληνύχτα σας ..!