Σήμερα Κυριακή 12 Δεκέμβρη 2010, έγινε με τη συνεργασία του Δήμου Γόννων και των Αντιστασιακών του χωριού, το Μνημόσυνο των Αντιστασιακών στους Γόννους. Μετά τη θεία λειτουργία στον ναό του Αγίου Γεωργίου, ακολούθησε το μνημόσυνο στο μνημείο των πεσόντων αντιστασιακών στην ομώνυμη πλατεία. Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Γόννων, Θανάσης Καλαμάρας ενώ χαιρετισμό απεύθυνε εκ μέρους του δημάρχου Γόννων ο δημοτικός σύμβουλος, Θωμάς Τζέκας. Ακούστηκαν αντιστασιακά τραγούδια από την χορωδία της ΠΕΑΕΑ Λάρισας καθώς και απαγγελία ποιήματος από τον μικρό Νίκο Τσούγια.  Η εκδήλωση έκλεισε με το προσκλητήριο των νεκρών, την κατάθεση στεφάνων από τους συγγενείς των θυμάτων, τους Μαζικούς Φορείς και την απαγγελία του εθνικού μας ύμνου.
Στην εκδήλωση εκτός από αντιστασιακές οργανώσεις της περιοχής παραβρέθηκαν επίσης ο βουλευτής του Κ.Κ.Ε., Αντώνης Σκυλάκος,  ο κ. Βασίλης Κούργιας ως εκπρόσωπος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λάρισας, οι δημοτικοί σύμβουλοι Γόννων, Γουγουλιάς Κώστας, Τζέκας Θωμάς και Δημεράς Τάκης, ο νεοεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος του δήμου Τεμπών με το συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση», Χρίστος Μπίκας, ο πρόεδρος του Λαογραφικού Μουσείου, Βασίλης Καραβιδές καθώς και άλλοι εκπρόσωποι μαζικών φορέων του χωριού και της περιοχής.
Παρακολουθώντας, φωτογραφίζοντας και βιντεοσκοπώντας για άλλη μια χρονιά, την καθιερωμένη πλέον ετήσια εκδήλωση στη μνήμη των Αντιστασιακών του χωριού μας, η οποία γίνεται  εδώ και είκοσι δύο χρόνια, εκείνο που παρατηρεί κάποιος είναι ότι :
1. τα τελευταία χρόνια απουσιάζει από την εκδήλωση το Γοννιώτικο χρώμα ως προς την παρουσίασή της με εξαίρεση την ομιλία των αντιστασιακών.
2. από την εκδήλωση απουσιάζει το όμορφα προσεγμένο και στημένο  καλλιτεχνικό πρόγραμμα των πρώτων χρόνων.
3. η συμμετοχή των κατοίκων του χωριού και της γύρω περιοχής όσο πάει και μικραίνει. Μικραίνει παράλληλα και η συμμετοχή των πραγματικών αντιστασιακών οι οποίοι άλλοι αδικαίωτοι κι άλλοι μισοδικαιωμένοι μας «αποχαιρετούν». Είναι λογικό θα μου πείτε να συμβαίνει αυτό και λόγο των χρόνων που πέρασαν και περνούν. Ένας δεκαοχτάρης του ’40 σήμερα είναι 88 χρονών και τέτοιοι μας έμειναν λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο μεγαλύτερος Γοννιώτης αντιστασιακός στη σημερινή εκδήλωση ήταν ο ενενηντατριάχρονος Ζήσης Γουγουλιάς.
Και ένα σχόλιο : Πολλοί εκεί στην εκδήλωση, αλλά και στην πλατεία με παρακάλεσαν να γράψω κάτι για τις λακκούβες που βρίσκονται στην είσοδο των Γόννων ερχόμενος κάποιος από τον Παραπόταμο. Μεγάλωσαν τόσο πολύ που πλέον είναι άκρως επικίνδυνες. Και καλά εμείς οι ντόπιοι τις ξέρουμε και τις αποφεύγουμε την ημέρα τουλάχιστον, τα βράδια όμως και για τους ξένους ολόκληρο το εικοσιτετράωρο τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα. Τώρα για τη γενικότερη συντήρηση του δρόμου και τη διαπλάτυνση που μας υποσχέθηκαν τι να πω ….