Όσο το μεράκι και η διάθεση των ανθρώπων για προσφορά θα υπάρχουν, τόσο θα μας εκπλήσσουν τα αποτελέσματα! Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στην προσπάθεια της διευθύντριας του δημοτικού σχολειού Γόννων, κυρίας Κωνσταντίνας Μπούτου, να δημιουργήσει με την προσωπική της φροντίδα και αισθητική ένα μικρό σχολικό μουσείο στο υπόγειο του νέου σχολικού κτηρίου.
Η επίσκεψη της στα υπόγεια του παλιού σχολικού συγκροτήματος την έκανε να ανακαλύψει έναν άλλο κόσμο σκεπασμένο με τη σκόνη της λήθης. Βιβλία, χάρτες, θρανία, μαυροπίνακες, καζάνια και εξοπλισμός από τα συσσίτια που λειτουργούσαν τη δεκαετία του ’60 για τις ανάγκες των μαθητών, ανακατεμένα με σχολικά έγγραφα και εικόνες ηρώων της επανάστασης, καθώς και όργανα του υποτυπώδους χημείου αποτελούσαν το σκηνικό με τα χνάρια εκατοντάδων μαθητών και δασκάλων που πέρασαν ένα κομμάτι της ζωής τους, σ’ αυτό το σχολειό, με όλα αυτά τα πράγματα.
Μετά τον καθαρισμό και την τοποθέτηση που έγινε και με τη βοήθεια των μαθητών, η κυρία Μπούτου προτίθεται να εμπλουτίσει το χώρο και με άλλα υλικά του σχολείου (βιβλία – φωτογραφίες – εξοπλισμό εργαστηρίων – κ.λ.π.) και να υποδεχτεί το κοινό, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι το σχολείο δεν είναι μόνο ένας χώρος μάθησης αλλά μπορεί να συνδέεται ποικιλότροπα και διαδραστικά με την κοινωνία στην οποία ανήκει.
Φωτογραφίες και σχετικό βίντεο από το χώρο θα αναρτηθούν προσεχώς στο blog.
….
….
Ενημέρωση (13/02/2013) : Δυστυχώς το αρχικό τρίλεπτο βίντεο «κατάφερα» προσθέτοντας παλιές φωτογραφίες και παλαιά βίντεο να το φτάσω στα 40 λεπτά. Έτσι αποφάσισα να το χαρίσω στο Δημοτικό σχολείο, έτσι ώστε να γίνουν εκεί κάποιες προβολές στο μέλλον.