Αν τα νιάτα είναι η ελπίδα του κόσμου, τα γερατειά είναι η μνήμη του, η ιστορία του, η σοφία του, η ταυτότητά του. Το επίπεδο του πολιτισμού μιας κοινωνίας κρίνεται από το πόσο επενδύει στη νέα γενιά και πόσο αποτίει σεβασμό και ευγνωμοσύνη στους απόμαχους. Στους ανθρώπους που μας παραδίδουν τη σκυτάλη καθώς αποχωρούν σταδιακά από την παραγωγική δραστηριότητα, από την ενεργό δράση.
Η Πολιτεία οφείλει να μεριμνά για τους ευάλωτους ανθρώπους, να παρέχει φροντίδα και ασφάλεια σε όσους δεν μπορούν να την εξασφαλίσουν με τις δικές τους δυνάμεις. Τα ευαγή ιδρύματά της έχουν αυτήν ακριβώς την αποστολή. Χρηματοδοτούνται πλουσιοπάροχα για να στηρίζουν τους αδύναμους συνανθρώπους μας, να αποτελούν καταφύγιο φροντίδας και ανθρωπιάς.
Το Γηροκομείο Αθηνών, ένα από τα πιο εμβληματικά και πλούσια ιδρύματα της χώρας, με ακίνητη περιουσία, κληροδοτήματα και δωρεές, θα περίμενε κανείς να αποτελεί σημείο αναφοράς μιας πρότυπης μονάδας φροντίδας. Ομως οι καταγγελίες στην εφημερίδα μας πέντε ανθρώπων που τους τελευταίους μήνες έμπαιναν σχεδόν καθημερινά στο περίπτερο «Β. Ολγα» προκαλούν ντροπή για την εγκληματική παραμέληση των φιλοξενούμενων και την απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντί τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Γηροκομείο Αθηνών απασχολεί με αρνητικό τρόπο την επικαιρότητα. Η «Εφ.Συν.» έχει αναδείξει σε σειρά δημοσιευμάτων την κατασπατάληση πόρων και την υπεξαίρεση χρημάτων του ιδρύματος και είναι από τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης που καλύπτει τη δίκη πρώην στελεχών της διοίκησης γι’ αυτήν ακριβώς την κακοδιαχείριση.
Είναι πολύ θλιβερό το γεγονός πως οι καταγγέλλοντες υποστηρίζουν ότι απευθύνθηκαν πρώτα στη διοίκηση του Γηροκομείου, ύστερα στον Δήμο Αθηναίων, που είναι ο εποπτεύων φορέας του ιδρύματος, και στη συνέχεια στην εφημερίδα μας, αφού δεν βρήκαν καμία ανταπόκριση στις πολύ σοβαρές καταγγελίες τους που συνοδεύονται από αποκαλυπτικό φωτογραφικό υλικό.
Η διοίκηση του ιδρύματος, ο Δήμος Αθηναίων και οι εισαγγελικές αρχές πρέπει να παρέμβουν το συντομότερο αν θέλουμε να μπει τέλος στις εικόνες φρίκης που δημοσιεύουμε σήμερα. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας είναι ο καθρέφτης μας – αν τον σπάσουμε, το αποτέλεσμα δεν είναι ένα παραμορφωμένο είδωλο. Είναι κομμάτια και θρύψαλα.
Πηγή : ΕΦ.ΣΥΝ.
