Η Ελλάδα αποχαιρετά τον εμβληματικό συνθέτη της που θα μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους. Ο Γιάννης Μαρκόπουλος έφυγε απ’ τη ζωή το Σάββατο 10 Ιούνη 2023 σε ηλικία 84 ετών, έπειτα από δύσκολη μάχη με τον καρκίνο. Διέγραψε μια μοναδική πορεία στον χώρο της μουσικής, δεν έπαψε να συνομιλεί με το χθες και να αναζητά εκεί τις φωτεινές λύσεις στα αδιέξοδα που γεννούσε το σήμερα. Η Ελλάδα αποχαιρετά τον εμβληματικό συνθέτη της την Πέμπτη, 15 Ιουνίου. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 17.00, στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Το έργο του Γιάννη Μαρκόπουλο έχει συνδεθεί με τον κινηματογράφο, μελοποίησε ποίηση, έγραψε μουσική κλασική και μουσική για μπαλέτο, συμμετείχε στον αγώνα κατά της δικτατορίας, ενώ έχει υπογράψει μερικά από τα σημαντικότερα άλμπουμ της σύγχρονης ελληνικής μουσικής.
Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος, πρώην νομάρχης Λασιθίου, και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη από τη Σητεία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, τόπο καταγωγής του πατέρα του, και στο ωδείο της πόλης πήρε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί.

Κλείνω με τα λόγια του Αντιδήμαρχου Πολιτισμού του δήμου Λαρισαίων, Πάνου Σάπκα :
«Άλλος ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε. Ξημερώσαμε φτωχότεροι.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν ο συνθέτης που αφομοίωσε την παράδοση στο καλλιτεχνικό του έργο. Το τεράστιο καλλιτεχνικό του έργο. Ένωσε την Ανατολή με τη Δύση, επαναπροσδιόρισε την ελληνικότητα ανοίγοντας νέους δρόμους. Τα τραγούδια του, σε χρόνια δίσεκτα, μας έδωσαν δύναμη και κουράγιο. Τραγούδια για τα βάσανα, τα όνειρα, την ιστορία του λαού μας.
Έγραψε μουσικές ορόσημο όπως ο Θεσσαλικός κύκλος για τον τσιφλικά και τον κολίγο, την αδικία και τον αγώνα για ψωμί και ελευθερία σε στίχους του Τρικαλινού Κώστα Βίρβου.
Θα μείνει Αθάνατος γιατί τα τραγούδια του έχουν Παραπονεμένα λόγια, Μιλούν για τα παιδιά μας, γιατί Ο τόπος μας είναι κλειστός, γιατί πάντα περιμένουμε Πότε θα κάνει ξαστεριά.
Τραγούδια σύμβολα, Τραγούδια μύθοι. Τραγούδια φάρος και πυξίδα.
Τον αποχαιρετούμε με απέραντο σεβασμό και ευγνωμοσύνη».