Ο νέος Κανονισμός – Νόμος που πλειοψήφησε και ψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο για την αποκατάσταση της φύσης μας αφορά άμεσα κι εμάς σαν περιοχή, ιδιαίτερα τώρα με το θέμα της μυδοκαλλιέργειας στα παράλια των δήμων Αγιάς και Τεμπών.
Μιλάει για διεθνείς περιβαλλοντικές δεσμεύσεις των κρατών μελών της Ε.Ε., για αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων και οικότοπων (δάση, λιβάδια και υγροβιότοπους μέχρι ποτάμια, λίμνες και κοραλλιογενείς βυθούς), οι δε χώρες της ΕΕ θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στις περιοχές Natura 2000 έως το 2030. Διαβάστε αναλυτικά :
Πέρασε τελικά στο ευρωκοινοβούλιο και μάλιστα με μεγαλύτερη από την αναμενόμενη πλειοψηφία ο νόμος για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Τον πολέμησε λυσσαλέα ο επικεφαλής του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ και η ομάδα του, αλλά τελικά, φαίνεται ότι η αποκατάσταση της Φύσης νίκησε τις ψηφοθηρικές πολιτικές τους.
Παρόλο που είναι αρκετά αποδυναμωμένο, το κείμενο, που υπερψηφίστηκε με 329 ψήφους υπέρ, 275 ψήφους κατά και 24 αποχές, εξακολουθεί να δίνει λύσεις αποκατάστασης της φύσης. Πιο συγκεκριμένα, τα κράτη μέλη πρέπει να αποκαταστήσουν τουλάχιστον το 30% των υποβαθμισμένων οικοτόπων έως το 2030, το 60% έως το 2040 και το 90% έως το 2050. Επίσης, οι κανόνες για τα γεωργικά οικοσυστήματα μπορούν να αναστέλλονται προσωρινά σε εξαιρετικές περιπτώσεις και πάνω από το 80% των ευρωπαϊκών οικοτόπων βρίσκονται σε κακή κατάσταση.
«Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα για την Ευρώπη, καθώς περνάμε από την προστασία και τη διατήρηση της φύσης στην αποκατάστασή της. Η νέα νομοθεσία θα μας βοηθήσει επίσης να εκπληρώσουμε πολλές από τις διεθνείς περιβαλλοντικές μας δεσμεύσεις. Ο κανονισμός θα αποκαταστήσει υποβαθμισμένα οικοσυστήματα με σεβασμό στον γεωργικό τομέα, παρέχοντας ευελιξία στα κράτη μέλη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους επιστήμονες που μας παρείχαν τα επιστημονικά στοιχεία διαψεύδοντας όσους αρνούνται την κλιματική αλλαγή, καθώς και τους νέους ανθρώπους που μας υπενθυμίζουν ότι δεν υπάρχει ούτε πλανήτης Β ούτε σχέδιο Β», δήλωσε μετά την ψηφοφορία, ο εισηγητής Θεσάρ Λουένα, Ισπανός Σοσιαλιστής.
Η νέα νομοθεσία ορίζει ότι η ΕΕ πρέπει να αποκαταστήσει τουλάχιστον το 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της έως το 2030 και όλα τα οικοσυστήματα που χρήζουν αποκατάστασης έως το 2050. Ο κανονισμός της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης θα αποκαταστήσει υποβαθμισμένα οικοσυστήματα σε όλες τις χώρες της ΕΕ, θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα και θα ενισχύσει την επισιτιστική ασφάλεια.
Για να επιτευχθούν οι γενικοί στόχοι της ΕΕ, τα κράτη μέλη οφείλουν μέχρι το 2030 να αποκαταστήσουν τουλάχιστον το 30% των οικοτόπων που καλύπτονται από τη νέα νομοθεσία: από δάση, λιβάδια και υγροβιότοπους μέχρι ποτάμια, λίμνες και κοραλλιογενείς βυθούς. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 60% για το 2040 και στο 90% για το 2050. Όπως είχε ζητήσει το Κοινοβούλιο, οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στις περιοχές Natura 2000 έως το 2030. Άπαξ και μια περιοχή επανέλθει σε καλή κατάσταση, οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν θα υποβαθμιστεί εκ νέου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να καταρτίσουν εθνικά σχέδια αποκατάστασης της φύσης, στα οποία θα περιγράφουν λεπτομερώς πώς σκοπεύουν να επιτύχουν τους στόχους αυτούς.
Γεωργικά οικοσυστήματα
Για να βελτιωθεί η βιοποικιλότητα στα γεωργικά οικοσυστήματα, οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να σημειώσουν πρόοδο σε δύο από τους ακόλουθους τρεις δείκτες: τον δείκτη πεταλούδων λειμώνων, το μερίδιο των γεωργικών εκτάσεων με χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας και το απόθεμα άνθρακα σε ανόργανα εδάφη καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να λάβουν μέτρα ώστε να αυξηθεί ο δείκτης πτηνών που ζουν σε γεωργικές εκτάσεις, δεδομένου ότι τα πτηνά αποτελούν καλό δείκτη όσον αφορά τη συνολική κατάσταση της βιοποικιλότητας.
Έχοντας υπόψη ότι η αποκατάσταση αποστραγγισμένων τυρφώνων αποτελεί έναν από τους πλέον οικονομικά αποδοτικούς τρόπους μείωσης των εκπομπών στον γεωργικό τομέα, οι χώρες της ΕΕ πρέπει να αποκαταστήσουν τουλάχιστον το 30% των εκτάσεων αυτών μέχρι το 2030 (τουλάχιστον το ένα τέταρτο πρέπει να επανυγρανθεί), το 40% μέχρι το 2040 και το 50% μέχρι το 2050, χρονιά κατά την οποία θα πρέπει πλέον να έχει επανυγρανθεί τουλάχιστον το ένα τρίτο των τυρφώνων. Η επανύγρανση τυρφώνων παραμένει προαιρετικό μέτρο για αγρότες και ιδιώτες ιδιοκτήτες γης.
Όπως είχε ζητήσει το Κοινοβούλιο, ο νέος κανονισμός προβλέπει ότι οι στόχοι για τα γεωργικά οικοσυστήματα θα μπορούν να αναστέλλονται σε εξαιρετικές περιστάσεις, όταν εξαιτίας τους μειώνονται σημαντικά οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις που απαιτούνται για την επαρκή παραγωγή τροφίμων στην ΕΕ.
Ο νέος κανονισμός ορίζει επίσης ότι πρέπει να βελτιώνονται διάφοροι δείκτες που αφορούν τα δασικά οικοσυστήματα, ενώ προβλέπει ότι θα φυτευτούν επιπλέον τρία δισεκατομμύρια δέντρα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει ακόμη να αποκαταστήσουν τουλάχιστον 25.000 χιλιόμετρα ποταμών ελεύθερης ροής και να διασφαλίσουν ότι δεν θα μειωθούν συνολικά οι αστικοί χώροι πρασίνου και τα δέντρα στις πόλεις.
Παράλληλα, το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε με αρκετά ευρύτερη πλειοψηφία τους νέους κανόνες για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Πλέον, στα περιβαλλοντικά εγκλήματα προστίθενται το λαθρεμπόριο ξυλείας και η εξάντληση υδάτινων πόρων, προβλέπονται έως και 10 χρόνια φυλάκιση για συγκεκριμένα αδικήματα, πρόστιμα σε εταιρείες ύψους έως και 5% του συνολικού κύκλου εργασιών τους ή 40 εκατ. Ευρώ -το περιβαλλοντικό έγκλημα αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη εγκληματική δραστηριότητα στον κόσμο.
Η νέα οδηγία είχε συμφωνηθεί με το Συμβούλιο στις 16 Νοεμβρίου του 2023 και εγκρίθηκε σήμερα με 499 ψήφους υπέρ, 100 κατά και 23 αποχές. Με βάση τη νέα νομοθεσία προστίθενται στον κατάλογο των περιβαλλοντικών εγκλημάτων το λαθρεμπόριο ξυλείας, η υπεράντληση υδάτινων πόρων, οι σοβαρές παραβιάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα χημικά προϊόντα, καθώς και η ρύπανση που προκαλούν τα πλοία. Το Κοινοβούλιο εξασφάλισε ότι η νέα οδηγία θα περιλαμβάνει την έννοια του «ειδικού αδικήματος». Ως ειδικά αδικήματα χαρακτηρίζονται πράξεις που οδηγούν στην καταστροφή οικοσυστημάτων και, ως εκ τούτου, ισοδυναμούν με οικοκτονία, όπως για παράδειγμα η πρόκληση μεγάλων δασικών πυρκαγιών και η εκτεταμένη ρύπανση του αέρα, του νερού και του εδάφους.
Πηγή : ΕΦ.ΣΥΝ.