…Βγαίνοντας από το σπίτι, λίγα βήματα πιο πέρα, ένα σωρό μικρά θαύματα περιμένουν να τα ανακαλύψεις.
Παιχνίδια των χρωμάτων, του φωτός εκρήξεις και σκιάσεις, του νερού τραγούδι πάνω στις πέτρες, των συναισθημάτων αποχρώσεις στις τυχαίες καλησπέρες.
Πώς να χωρέσει τόση ομορφιά άνθρωπε στα δυό σου μάτια…
Άνοιξε την ψυχή σου, που χωράει πιότερα…

Περιμένοντας την παρέα
Δέντρα με κλαδιά δεόμενα…στα σύννεφα, στο φως.

Ο λόφος καταπράσινος, δοξάζει την άνοιξη
Γιαγιά βγάζει βόλτα τα εγγονάκια ή και το αντίθετο
Ποζάροντας με αυταρέσκεια…

Όταν ξέρεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου…
Ενενήντα τρείς περασμένες άνοιξες !