Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η παρέα ξεκίνησε πρωί-πρωί για τους ανατολικούς πρόποδες του Ολύμπου – στο γνωστό μας μέρος – για να μαζέψουμε τη ρίγανη της χρονιάς, απ’ όπου και οι φωτογραφίες. Ακολούθησε καφεδάκι με λουκουμάκι στον Παλαιό Παντελεήμονα και ένα δροσιστικό μπάνιο στον Πλαταμώνα πριν την επιστροφή.
Η ρίγανη μαζεύεται τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Όταν μαζεύουμε τη ρίγανη είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν ξεριζώνουμε για να ξαναβρούμε πάλι τον επόμενο χρόνο. Κόβουμε απλά το κλαδί που έχει θύσανο με ρίγανη, συνήθως 30 με 40 εκατοστά. Μαζεύουμε τα κλαδιά σε ματσάκια μιας χεριάς. Αφού μαζέψουμε πολλά ματσάκια τα κρεμάμε ανάποδα σε αεριζόμενο σκιερό χώρο μέχρι να ξεραθεί τελείως. Το χρονικό διάστημα που απαιτείται είναι συνήθως μια με δυο εβδομάδες
ανάλογα με τον καιρό. Μια ζεστή και ξηρή ημέρα αποφασίζουμε να την τρίψουμε. Την μαδάμε πρώτα με τα χέρια. Κατά προτίμηση τους θυσάνους που εμπεριέχουν τα άνθη της, με προσοχή να μην πέσουν πολλά φύλλα διότι μειώνουν την ποιότητά της. Τα δε ξύλα της ρίγανης την παλιά εποχή τα χρησιμοποιούσαν σαν οδοντογλυφίδες, οι οποίες έχουν απολυμαντική ιδιότητα για την στοματική κοιλότητα. Τρίβουμε σε χοντρά μεταλλικά κόσκινα και στη συνέχεια σε πιο ψιλά. Εάν θέλουμε ακόμα πιο ψιλή ρίγανη, την τρίβουμε με τις παλάμες. Αφαιρούμε τυχόν κομματάκια ξύλου που έχουν πέσει.
Για την αποθήκευσή της, το καταλληλότερο είναι το ντενεκεδένιο δοχείο με καπάκι που κλείνει αεροστεγώς. Τον σπόρο που μένει από το τρίψιμο εάν τον ρίξουμε σε κάποια άκρη θα ξανά φυτρώσει.
Από την αρχαιότητα, η ρίγανη χρησιμοποιείται προς όφελος της ανθρωπότητας. Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση παρουσιάστηκε στους Ασσυρίους το 3.000 π.Χ., οι οποίοι περιέγραψαν πολλές ιατρικές εφαρμογές της. Κατά πολλές έννοιες, αποτελεί βιβλικό φάρμακο και λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως η ρίγανη ήταν γνωστή ως Bible hyssop, κι αυτό υπονοεί ότι μπορεί να τη χρησιμοποιούσαν από την εποχή του Αβραάμ ή ίσως και νωρίτερα. Οι αρχαίοι, σίγουρα χρησιμοποιούσαν τη ρίγανη ως καρύκευμα, και ακόμη χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο. Η διαφορά είναι πως εκείνοι την χρησιμοποιούσαν και σαν φάρμακο, επειδή η πείρα τους απεδείκνυε πως η τακτική της χρήση βοηθούσε σε πολλές περιπτώσεις μολύνσεων και ασθενειών. Οι Έλληνες τη χρησιμοποιούσαν εκτεταμένα σαν φάρμακο και υπήρξε η προσφιλέστερη συνταγή εκατοντάδων αρχαίων Ελλήνων θεραπευτών. Τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ρωμαίους, αποτελούσε σύμβολο χαράς και ευτυχίας και κατά την παράδοσή τους, οι γαμπροί και οι νύφες στέφονταν με δάφνη και ρίγανη. Ο Διοσκουρίδης τη συνιστούσε σε εκείνους που παρουσίαζαν απώλεια της όρεξής τους ενώ το αφέψημα ρίγανης πίστευαν ότι γιατρεύει τους σπασμούς της κοιλιάς και αντιμετωπίζει τις δηλητηριάσεις. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, Ισλαμικοί γιατροί ανέπτυξαν πολλές χρήσεις για τη ρίγανη καθώς και για το αιθέριο έλαιό της. Στους επόμενους αιώνες προωθήθηκε σαν γιατρικό για μια μεγάλη γκάμα πνευμονικών παθήσεων. Ο Γκέραρντ της Βρετανίας, στο χειρόγραφό του από το 17ο αιώνα, περιγράφει πως η ρίγανη ήταν κορυφαίο γιατρικό. Στις ΗΠΑ, η ρίγανη άρχισε να γίνεται γνωστή μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ρίγανη: Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις
-είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό
-συντελεί στη ρύθμιση του τυμπανισμού, διεγείροντας την έκκριση της χολής
-θεωρείται ασφαλές εμμηναγωγό
-για τους πόνους των μυών
-το λάδι της είναι αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της ακμής
-κατά των μολύνσεων
-κατά της αρθρίτιδας
-για την αντιμετώπιση του άσθματος
-κατά της δυσάρεστης αναπνοής
-για τα έλκη και τις πληγές της κατάκλισης
-για τις μολύνσεις της ουροδόχου κύστης
-για τους καλόγερους
-για τα εγκαύματα
-για μολύνσεις και έλκη του στόματος
-για τους πόνους των δοντιών
-κατά του βήχα, της γρίπης και του κρυολογήματος
-για τους χρόνιους ρευματισμούς
-μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη
-Οι βλαστοί της ρίγανης καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα, αν χρησιμοποιηθούν σαν κατάπλασμα
-για τη διάρροια
-για την πιτυρίδα και τη σμηγματόρροια
-για τους μύκητες νυχιών και δακτύλων
-για τις τροφικές δηλητηριάσεις
-για τις ψείρες της κεφαλής
-για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και την εντερική ατονία
-βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση
-για κράμπες ποδιών
-για τους πονοκεφάλους
-συντελεί στη ρύθμιση του τυμπανισμού, διεγείροντας την έκκριση της χολής
-θεωρείται ασφαλές εμμηναγωγό
-για τους πόνους των μυών
-το λάδι της είναι αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της ακμής
-κατά των μολύνσεων
-κατά της αρθρίτιδας
-για την αντιμετώπιση του άσθματος
-κατά της δυσάρεστης αναπνοής
-για τα έλκη και τις πληγές της κατάκλισης
-για τις μολύνσεις της ουροδόχου κύστης
-για τους καλόγερους
-για τα εγκαύματα
-για μολύνσεις και έλκη του στόματος
-για τους πόνους των δοντιών
-κατά του βήχα, της γρίπης και του κρυολογήματος
-για τους χρόνιους ρευματισμούς
-μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη
-Οι βλαστοί της ρίγανης καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα, αν χρησιμοποιηθούν σαν κατάπλασμα
-για τη διάρροια
-για την πιτυρίδα και τη σμηγματόρροια
-για τους μύκητες νυχιών και δακτύλων
-για τις τροφικές δηλητηριάσεις
-για τις ψείρες της κεφαλής
-για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και την εντερική ατονία
-βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση
-για κράμπες ποδιών
-για τους πονοκεφάλους
-για το πεπτικό έλκος
-για πνευμονικές παθήσεις
-για την ψωρίαση
-για διαταραχές του προστάτη
για τον κνησμό και τις ασθένειες από τσιμπούρια
-για πνευμονικές παθήσεις
-για την ψωρίαση
-για διαταραχές του προστάτη
για τον κνησμό και τις ασθένειες από τσιμπούρια