Συστηματική επιτήρηση πολιτών, με μέτρα που εισχωρούν βίαια και βαθιά στην ιδιωτικότητα και αμφισβητούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, περιλαμβάνει ο σχεδιασμός της δεύτερης φάσης της πανδημίας.
Βασικό εργαλείο για τον ασφυκτικό έλεγχο αποτελεί η τεχνολογία, αφού επιτρέπει την ταχύτατη και αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων σε ευρεία κλίμακα, την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξαρτώνται από ψηφιακά εργαλεία όχι μόνο για να εργαστούν, αλλά και για να παραμείνουν σε επαφή με την κοινωνία.
Ψηφιακές πλατφόρμες επικοινωνίας είναι πλέον ανοιχτές και δωρεάν και χιλιάδες χρήστες παραδίδουν τα προσωπικά δεδομένα τους, αναγκασμένοι σε τηλεργασία ή σε εξ αποστάσεως εκπαίδευση και χωρίς να έχουν δεύτερη επιλογή. Ο Μεγάλος Αδελφός είναι ξανά εδώ και η προσωπική ζωή και η ιδιωτικότητα προσμετρώνται ήδη στα θύματα του κορονοϊού.
Αμήχανοι, φοβισμένοι και έχοντας ήδη χάσει τον έλεγχο πολλών πλευρών της ζωής τους, οι πολίτες απλώς παρακολουθούν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, όπως το ιατρικό απόρρητο και η ελεύθερη μετακίνηση, να καταπατούνται στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας.
Ασύρματη τεχνολογία ανίχνευσης επαφών, κάμερες σε ιδιωτικούς χώρους, ηλεκτρονικά βραχιολάκια, μέσα ηλεκτρονικής επόπτευσης υψηλής ακρίβειας – η στρατολόγηση της τεχνολογίας εγκυμονεί τον κίνδυνο να ανοίξει μόνιμα η πόρτα στην υιοθέτηση πιο επιθετικών μορφών κυβερνητικής «κατασκοπίας» και μάλιστα χωρίς ουσιαστικά κανείς να διαμαρτύρεται.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες που θέσπισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διασφάλιση του απορρήτου αποδεικνύονται ευχολόγια και οι χλομές αντιδράσεις σταγόνα στον ωκεανό. Το ερώτημα που τίθεται είναι πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν κυβερνήσεις που έχουν πρόσβαση σε συστήματα τα οποία επιτρέπουν εντοπισμό τοποθεσίας και αναγνώρισης προσώπων και που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν πολιτικές πρακτικές καταστολής; Πού μπορεί να οδηγήσει η πρόσβαση μηχανισμών και συμφερόντων σε απόρρητα ιατρικά δεδομένα;
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να έχει μόνο αρχή. Πρέπει να έχει και τέλος που θα διασφαλίσει ότι η υγειονομική κρίση δεν θα μετατραπεί σε κρίση της δημοκρατίας. Όσο αναγκαία κρίνεται η ανοσία της κοινωνίας στον κορονοϊό, άλλο τόσο επιτακτική είναι η αντίσταση στην αναστολή θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Και αυτό θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο.
Πηγή : ΕΦ.ΣΥΝ.