Ο πόλεμος συνεχίζεται, τόσο στο πεδίο των μαχών με θύματα αμάχους και παιδιά, όσο και στο διπλωματικό αλλά και οικονομικό επίπεδο, όπου οι κερδισμένοι όπως πάντα είναι οι πολεμικές βιομηχανίες και οι βιομήχανοι γενικότερα μαζί με τους μεγάλο εισαγωγείς και εξαγωγείς επιχειρηματίες ανά την υφήλιο, είτε είναι Ρώσοι ολιγάρχες είτε δυτικοί επενδυτές, με χαμένους τους λαούς όλων των χωρών.
Από την μια μεριά η Ρωσία και ο Πούτιν (όχι μην κάνετε το λάθος και τους ταυτίσετε με την πρώην Σοβιετική Ένωση και τους κομμουνιστές). Τόσο, λοιπόν, ο Πούτιν όσο και το κόμμα του δεν έκρυψε ποτέ ότι ήταν ένα ακροδεξιό κόμμα, με ιδιαίτερες σχέσεις με ακροδεξιά σχήματα και ομάδες στην δυτική Ευρώπη και αλλού, ένα κόμμα αδελφό της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά την αδελφοποίησή τους πριν λίγα χρόνια.
Ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν, γράφει η Βικιπαδεία είναι Ρώσος πολιτικός, ο οποίος κατέχει σήμερα τη θέση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, από τις 18 Μαρτίου 2018 για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Την ίδια θέση κατείχε μεταξύ των ετών 2000 με 2008, ενώ υπήρξε και Πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τις 8 Μαΐου του 2008 έως τις 7 Μαΐου 2012.
Στη διάρκεια της οκταετούς, πρώτης και δεύτερης, προεδρικής θητείας του, η ρωσική οικονομία επανάκαμψε μετά από μακρύ χρονικό διάστημα, με αιχμή την ενεργειακή πολιτική και το μεγάλο πλούτο σε φυσικά κοιτάσματα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επίσης, η Ρωσία ήταν μέλος της ομάδας των οχτώ πλουσιότερων κρατών του κόσμου (G8), λόγω της μεγάλης αύξησης του Α.Ε.Π. της, που πλησίασε το αντίστοιχο της Ε.Σ.Σ.Δ. της δεκαετίας του 1980, όταν ο Πούτιν δεν ήταν ακόμα πολιτικός. Από την άλλη μεριά, επανάφερε σοβιετικά σύμβολα, όπως τον ήχο του ύμνου της Σοβιετικής Ένωσης του 1944-1991. Από πολλούς ακτιβιστές χαρακτηρίζεται συντηρητικός, με πολιτικές που προωθούν την ομοφοβία. Τον Δεκέμβριο του 2007 ανακηρύχθηκε «Πρόσωπο της Χρονιάς», από το περιοδικό Time.
Στις προεδρικές εκλογές του 2012, κέρδισε με ποσοστό άνω του 60% και ορκίστηκε ξανά στο ύπατο αξίωμα της χώρας. Έξι χρόνια μετά, ο Πούτιν κέρδισε και τις προεδρικές εκλογές του 2018, λαμβάνοντας άνω του 76% των ψήφων.
Και από την άλλη η Ουκρανία, μήλο της έριδος, μια πλούσια χώρα που όχι τυχαία την έβαλαν στο μάτι αλλά και την «χρησιμοποιούν» για τα ιμπεριαλιστικά τους παιχνίδια, Ρώσοι κι Αμερικάνοι. Με δε την εισβολή των Ρώσων – σίγουρα καταδικαστέα – ένας πρόεδρος «μαριονέτα», γίνεται από τα δυτικά ΜΜΕ και όλες τις κυβερνήσεις της δύσης και των ΗΠΑ, ένας ήρωας από το πουθενά…
Ο Βολοντίμιρ Ολεξάντροβιτς Ζελένσκι, γράφει πάλι η Βικιπαδεία είναι Ουκρανός πολιτικός, κωμικός, σεναριογράφος, ηθοποιός και διευθυντής της εταιρείας παραγωγών Κβαρτάλ 95, που υπηρετεί ως Πρόεδρος της Ουκρανίας από το 2019. Ο Ζελένσκι ήταν ένας από τους κορυφαίους υποψηφίους στις προεδρικές εκλογές του 2019. Έξι μήνες πριν ανακοινώσει την υποψηφιότητά του στις 31 Δεκεμβρίου 2018, ήταν ήδη ένας από τα φαβορί σε δημοσκοπήσεις για τις εκλογές. Ο Ζελένσκι έπαιξε το ρόλο του Προέδρου της Ουκρανίας στην δημοφιλή σειρά του 2015 Υπηρέτης του Λαού. Το πολιτικό κόμμα «Υπηρέτης του Λαού» δημιουργήθηκε το Μάρτιο του 2018, από ανθρώπους της τηλεοπτικής εταιρίας παραγωγής Κβαρτάλ 95 που δημιούργησε την τηλεοπτική σειρά με το ίδιο όνομα.
Τον Μάρτιο 2019, σε συνέντευξη για το Der Spiegel, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι μπήκε στην πολιτική για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς και ότι ήθελε να «φέρει επαγγελματίες, άξιους ανθρώπους στην εξουσία» και να «αλλάξει τη διάθεση και το ηχόχρωμα του πολιτικού κατεστημένου, όσο το δυνατόν περισσότερο». Κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας, ο Ζελένσκι είπε ότι θα ήθελε η Ουκρανία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Σε μια συνέντευξη τον Δεκέμβριο του 2018, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι ως Πρόεδρος θα προσπαθήσει να σταματήσει το συνεχιζόμενο πόλεμο στο Ντονμπάς μέσω διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία. Δεδομένου ότι θεωρεί τους ηγέτες της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ (ΛΔΝ και ΛΔΛ) ως «μαριονέτες» της Ρωσίας.
Ο Ζελένσκι είναι υποστηρικτής της ελεύθερης διανομής της ιατρικής κάνναβης, υποστηρικτής της ελεύθερης άμβλωσης και της νομιμοποίησης της πορνείας και των τυχερών παιχνιδιών στην Ουκρανία. Είναι ενάντια στη νομιμοποίηση των όπλων. Ο Ζελένσκι δήλωσε τον Απρίλιο του 2019 ότι «φυσικά» υποστηρίζει την αποκομμουνιστικοποίηση της Ουκρανίας. Επίσης δήλωσε ότι ο θεωρητικός του Ουκρανικού εθνικισμού, Στεπάν Μπαντέρα, «υπερασπίστηκε την ελευθερία της Ουκρανίας» και ότι είναι «κανονικό» ότι «κάποιο ποσοστό των Ουκρανών» τον θεωρεί ήρωα. (Οι κάτοικοι της Ανατολικής κυρίως Ουκρανίας αλλά και αυτοί της Πολωνίας και της Ρωσίας αναφέρονται σ’ αυτόν κυρίως αρνητικά, κατηγορώντας τον για φασισμό, τρομοκρατία, ριζοσπαστικό εθνικισμό και δωσιλογισμό).
Τον Ιούλιο του 2021 ψηφίστηκε νόμος με πρωτοβουλία του Ζελένσκι που ορίζει το νομικό καθεστώς των γηγενών πληθυσμών στην Ουκρανία και θεσπίζει νομικές εγγυήσεις για τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των ατόμων που εμπίπτουν σε αυτό. Διασφαλίζει επίσης και τα πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, γλωσσικά τους δικαιώματα. Εγκρίθηκε από τη Βουλή με 345 ψήφους υπέρ και 325 κατά.
Ο νόμος αυτός δεν συμπεριέλαβε τους Έλληνες, τους Ρώσους, τους Ρουμάνους, τους Πολωνούς, τους Ούγγρους κ.α. στην κατηγορία των γηγενών κατοίκων αναγνωρίζοντας, όμως τους Τάταρους της Κριμαίας, τους Καραίτες και τους Κριμαΐτες ως γηγενείς πληθυσμούς. Να υπενθυμίσω εδώ ότι οι Έλληνες είναι οι αρχαιότεροι κάτοικοι, με αδιάλειπτη παρουσία στην Ουκρανία εδώ και 27 αιώνες ενώ οι Τάταροι εμφανίστηκαν στην περιοχή κατά τον 13ο αιώνα.
Σήμερα (6/4/2022) αυτός ο «πρόεδρος-μαριονέτα», μίλησε ο ίδιος και δύο ελληνόφωνοι νεοναζί συνεργάτες του στην ελληνική βουλή με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, τρομάρα μας… Ημέρα ντροπής η σημερινή για το ελληνικό κοινοβούλιο μετά το φάουλ του Ουκρανού προέδρου, ο οποίος έβγαλε μαχητή του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ να μιλήσει προς τους Έλληνες βουλευτές και τον ελληνικό λαό, δείχνοντάς μας τους πραγματικούς συνεργάτες του… Κρίμα για τους Έλληνες βουλευτές που παραβρέθηκαν στη σημερινή συνεδρίαση της Βουλής – γιατί υπήρξαν και ορισμένοι (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ-25) που δεν δέχτηκαν εξ αρχής να συμμετέχουν – και πιο κρίμα για εκείνους της αντιπολίτευσης που αντί να σηκωθούν και να φύγουν – όπως έκαναν μερικοί (Νίκος Φίλης, Θοδωρής Δρίτσας, Γιάννης Γκιόλας και Γιώργος Βαρεμένος – ΣΥΡΙΖΑ, και Γιώργος Λογιάδης – ΜέΡΑ-25) – έκατσαν ν’ ακούν τους νεοναζί του Ζελένσκι. Και πάλι κρίμα…
Αυτός είναι και ο Ζελένσκι. Αν ήταν πολιτικοί της Ελλάδας και της Ιταλίας – Ζελένσκι και Πούτιν – θα λέγαμε «ούνα φάτσα – ούνα ράτσα».
Ξεκίνησε, λοιπόν, ο πόλεμος και να οι επικλήσεις του Διεθνούς Δικαίου για την εισβολή και τους πρόσφυγες και να ο πόνος όλων για τους ανθρώπους που ξεσπιτώνονται, ξεκληρίζονται και πεθαίνουν, όντας αυτοί τα πραγματικά θύματα ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου, χριστιανών ορθόδοξων εναντίον ορθόδοξων χριστιανών..! Δεν ξέρω ποιανών τα όπλα ευλογούν οι παπάδες, αλλά ούτε είμαι από κάποια πλευρά αυτής της ιστορίας, προτιμώ να είμαι με τον απλό ελεύθερο άνθρωπο και την ειρήνη.
Ναι καταδικάζουμε απερίφραστα την εισβολή των Ρώσων ιμπεριαλιστών – και όχι κομμουνιστών – καταδικάζουμε τον εξαναγκασμό στην προσφυγιά εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά δεν ξεχνάμε όμως …
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου, στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο(1974), των Αμερικανών στο Βιετνάμ(1965), των Αμερικάνων στο Ιράκ(2003), τη Συρία(2011), τη Γιουγκοσλαβία(1991), και τόσες άλλες καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά την υφήλιο…
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε και μια άλλη παράμετρο αυτού άδικου – ιμπεριαλιστικού επαναλαμβάνω – πολέμου, αυτή των προσφύγων. Κι εδώ η δυτική Ευρώπη και η χώρα μας έδειξαν τα δύο τους πρόσωπα : ενώ μέχρι τώρα φτιάχναμε φράχτες στα σύνορα για να μην εισέρχονται πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, τη Συρία κλπ και δεν θέλαμε ούτε να τους δούμε ούτε να τους απαντήσουμε, τώρα με τους Ουκρανούς άνοιξαν όλα, σύνορα, σπίτια, σχολεία.
«Άλλη μια απίστευτη τραγωδία εκτυλίχθηκε ανοιχτά της Λιβύης το Σαββατοκύριακο με απολογισμό σχεδόν 100 νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες, που έχουν… λάθος χρώμα δέρματος ή θρησκεία για τις χώρες της Ε.Ε. που δείχνουν ανθρωπιά μόνο στους Ουκρανούς». Αυτό είναι το δραματικό τουίτ του ύπατου αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Φιλίπο Γκράντι.
«Οι μεγάλες δυνάμεις, δήλωσε πριν λίγες μέρες ο Κιρίλ Γκαμπούριτς, πρώην πρωθυπουργός της Μολδαβίας, επενδύουν τρισεκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη και κατασκευή οπλικών συστημάτων. Θέλουν να κυβερνούν τον κόσμο με τη δύναμη των όπλων, όχι με τη δύναμη του διαλόγου. Αντί να επενδύουμε σε κοινούς σκοπούς, όπως η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η μείωση των ρύπων και η αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εμπλεκόμαστε σε συγκρούσεις που εξυπηρετούν μόνο τις ηγεσίες των μεγάλων δυνάμεων».
Τα είπαν όλα, τι να συμπληρώσω εγώ;