Κυριακή πρωί ! Κτυπάει η καμπάνα ! Ο χειμωνιάτικος ήλιος σκαρφαλώνει σ΄ έναν ανέφελο ουρανό. Ο Σώτος με τη φανέλα και το κάτω μέρος της πιτζάμας πίνει φραπέ από το…
Λίγες μέρες μετά το έμπα του καινούριου χρόνου, απογευματάκι κοντά στο τζάκι, πίνοντας ένα βαρύ γλυκό καφέ, ο Τάκης γυρνάει με το μυαλό του στα περασμένα, στη ζωή του στο…
Ο Δεκέμβρης περπατάει με βήμα αργό στους κρύους δρόμους της γης. Το βαρύ παλτό κάνει τους κυρτωμένους ώμους να φαίνονται στητοί. Τα χέρια πέφτουν αμήχανα στο πλάι με κατακόκκινους τους…
Απομεσήμερο ήτανε και βαριόμουνα θανάσιμα. Δεν είχα καινούριο βιβλίο για να διαβάσω, δεν είχα όρεξη να καώ στο pc παίζοντας παιχνίδια, για να βγω να περπατήσω ούτε που το διαπραγματευόμουνα…
Θα δεις… Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά Ήταν μια εποχή που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις… Εκεί κάπου κοντά στο 1960 έκοβαν οικόπεδα σε όλα τα παραθαλάσσια μέρη γύρω από την Αττική…
Γλυκιά ζωή Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά H καλοκαιρινή βραδιά ήταν ζεστή και ο ύπνος δεν έλεγε να τον πάρει… Πέταξε μακριά το σεντόνι και έβγαλε όσο προσεκτικά μπορούσε την τιραντέ…
Μια φεγγαράδα… Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά Είδαν το φεγγάρι ολόγιομο να βγαίνει δειλά πίσω από το βουνό τυλιγμένο με μια αχνοκόκκινη αχλή που την άφηνε πίσω του σαν περιττό ρούχο…
Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά Στη γειτονιά που μεγάλωσα, κοντά στο σπίτι μας – μας χώριζαν οι γραμμές του τρένου – βρίσκονταν το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων. Κατεβαίνοντας τη τσιμεντένια γέφυρα…
Περπατώντας στους δρόμους του χωριού, είδα φίλους και γνωστούς στις αυλές και στα μπαλκόνια, αραχτούς, με φόρμες και πιτζάμες που φυλακίζουν άλματα στο αύριο… Τα χαμόγελά τους αδέσποτα, χωρίς λουριά,…
Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά Δεκέμβρης μήνας, ανήμερα Χριστούγεννα, παγωμένο απόγευμα λίγο μετά τις πέντε και το φώς είχε αρχίσει να λιγοστεύει. Έβγαλε από την τσάντα της τα κλειδιά και με…
Καθόσουν πίσω απ΄το παλιό τραπέζι, στο ημίφως του υπογείου κι είχες αραδιασμένα πάνω του τα παλιά εργαλεία σου. Μια πένσα, μια τανάλια, το τσαγκαρσούλι, μια χοντρή βελόνα, τη σφόρα και…
Την Κυριακή Γράφει η Φλώρα Γουγουλιά Ήτανε απόγευμα Κυριακής. Καθότανε σε μια μεταλλική καρέκλα με γδαρμένο χρώμα κι ακουμπούσε τα ζαρωμένα χέρια του πάνω σε ένα από τα όμοια παλιομοδίτικα φορμάικα…