Το παρακάτω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από την νουβέλα «Νοστραντάμα», της Φλώρας Γουγουλιά. Το διήγημα πήρε το Πρώτο Βραβείο στο διαγωνισμό “InterArtia 2012”. Όποιος θέλει να το διαβάσει ολόκληρο θα…
Ήταν Δεκέμβρης. Το κρύο ήταν τσουχτερό, ο ουρανός νεφοσκεπής κι η πόλη ντυμένη στα λαμπιόνια της γιορτής, υποστήριζε με ένα επιτηδευμένο σκηνικό, που σε μερικές περιπτώσεις άγγιζε το κιτς και…
Ο Δεκέμβρης περπατάει με βήμα αργό στους κρύους δρόμους της γης. Το σώμα του με δυσκολία κουβαλά το βαρύ παλτό του. Τα χέρια του πέφτουν χαλαρά στο πλάι με κατακόκκινους…
Μ’ αφορμή την παρουσίαση από τη Φωτεινή Καραδούκα του παραμυθιού της Φλώρας «O Κλεφτοχαμόγελος και τα Χριστουγεννιάτικα Στολίδια», στα παιδιά της Α΄ τάξης του Γυμνασίου Αρμενίου Λάρισας, μπορείτε κι εσείς…
Η μονοκατοικία στην αρχή της οδού Βερμίου ξεχώριζε από τα γύρω κτίσματα της συνοικίας. Ήταν υπερυψωμένη, με μεγάλη μαρμάρινη σκάλα και λευκές κολώνες που υποδέχονταν τον επισκέπτη στη στεγασμένη βεράντα.…
Εννιάμσι είχι πάει η ώρα, μόλις είχα μαζέψ’ φλιτζιάνια κι πιάτα απού γάλατα, καφέδις, κέικ και κουλουράκια και τα ‘χα ρίξ’ στου νερουχύτι. H Φανούρς είχι φύγει για του χουράφι.…
H μάνα μου ήταν ένας συγκρατημένος και μάλλον συντηρητικός άνθρωπος. Συντηρητικά μιλούσε, γελούσε, έπραττε, ακόμα και πενθούσε συντηρητικά. Ποτέ δεν χόρτασα την αγκαλιά της, τα φιλιά της στο μάγουλό μου…
Πρωί Κυριακής και το χωριό είναι τοπίο στην ομίχλη. Μοιάζει σαν να μην έχει ξυπνήσει ακόμα, να εξακολουθεί να κοιμάται μέσα στο χτεσινοβραδινό του όνειρο. Θαρρώ πως αν ανοίξω την…
Κάθε πρωί, πλην Κυριακών και εορτών άνοιγε κατά τις οκτώ το μαγαζί του, σε κεντρικό σημείο της πλατείας, σηκώνοντας τα σιδερένια ρολά που ποτέ δεν άλλαξε παρόλο που είχαν σκουριάσει…
Πόρτες κλειδωμένες σαν να θέλουν να φυλάξουν μέσα στα σπλάχνα των σπιτιών όλα τα μυστικά του παρελθόντος, σαν να θέλουν να κρατήσουν μέσα στις σιωπηλές κάμαρες τις σκιές των ανθρώπων…
Ο Οκτώβρης μπήκε ήρεμα όπως του ταιριάζει, με μια ήσυχη βροχή, σαν συγκίνηση από ποίημα, ανακουφιστική σαν πρώτη φράση σε μια κουβέντα, μετά από μέρες σιωπής, που μπορεί να εξελιχθεί…
Το καλοκαίρι μάζεψε την πραμάτεια του και την έριξε όπως- όπως σε μια παλιοκαιρισμένη βαλίτσα με δεκάδες ταξιδιωτικές σφραγίδες πάνω της. Βιαστικό, με τις τελευταίες νότες από ένα μπιτς μπαρ…