Μαζέψαμε και φέτος τις λιγοστές ελιές μας, καθαρίσαμε τον ελαιώνα, ετοιμάσαμε ελιές για φαγητό και βγάλαμε το λαδάκι μας, αφού μας βγήκε – ως άμαθοι που έλεγαν οι παλαιότεροι – το λάδι …
Οι αρχαίοι έλεγαν για κάποιον που παραφερόταν ότι «φέρεται εκτός των ελαιών». Ο Αριστοφάνης στους «Βατράχους» εφιστά την προσοχή : «Πρόσεξε μήπως ο θυμός σου σε βγάλει έξω από τις ελιές».
«Ρίχνει λάδι στη φωτιά» λέμε για κάποιον που τροφοδοτεί τον καυγά.
Η γαλήνια θάλασσα «είναι λάδι».
«Τείνει κλάδο ελαίας» ο διαλλακτικός.
Ο πεινασμένος που χόρτασε «λάδωσε τ’ άντερό του».
Ο κατεργάρης την «έκανε τη λαδιά».
«Από την πέτρα βγάζει λάδι» ο δραστήριος.
Ο έμπειρος συμβουλεύει «νιό λάδι και παλιό κρασί».
Όταν στριμώξουν κάποιον «είναι σαν λαδωμένος ποντικός».
«Τραβάει της ελιάς τα φαρμάκια» ο βασανισμένος.
Ο καπάτσος «βγαίνει πάντα λάδι».
Συχνά για να πετύχουμε κάτι «μας βγαίνει το λάδι»
Ο άνθρωπος που δωροδοκείται «λαδώνεται»
Ο πανούργος «είναι λαδικό».
Ο τσαρλατάνος ή γυναικάς «είναι λαδιάρης».
Ο έξυπνος κι ατίθασος «είναι τσ’ ελιάς το φύλλο».
Περισσότερα για την ελιά και το λάδι στο περσυνό – ερασιτεχνικό μου – ντοκιμαντέρ με θέμα την ελιά και το λάδι …

Φωτογραφίες