Ένα μεσημέρι, λίγα χρόνια πριν, παραμονή Πρωτοχρονιάς, σε κάποιον πεζόδρομο του Κολωνακίου, μια μπάντα με υπέροχους Έλληνες μουσικούς παίζει τζαζ, συμμετέχοντας στο γιορταστικό κλίμα των ημερών.
Μια κιουρία, που θα έλεγε και ο φίλος μου ο Κώστας Τσιάνος, στάθηκε δίπλα στον αξεπέραστο πιανίστα μας Γιώργο Κοντραφούρη και όταν αυτός τελείωσε το σόλο του, με ύφος αυστηρό που δεν σήκωνε καμία απολύτως αντίρρηση, του είπε: «Θα κρατήσει πολύ αυτό το αστείο, νεαρέ;» …
… και συνεχίζει σήμερα στις «Εν-στάσεις» της «Ε» ο καλός μου φίλος Διονύσης Τσακνής