Το κρίσιμο ερώτημα, ποιός Δήμος θα συνενωθεί με ποιόν και με ποιά κριτήρια, απαιτεί επιστημονική προσέγγιση που μόνον η διοικητική διαδικασία μπορεί από τη φύση της να διασφαλίσει. Απαιτεί επίσης αποφασιστική συμμετοχή των ενδιαφερομένων, όχι απλώς «ναι ή όχι» διά βοής, αλλά ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων και αντικρούσεις ισχυρισμών και επιχειρημάτων, σε όλα τα στάδια λήψης της απόφασης, που μέχρι σήμερα δεν είδαμε. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι μέχρι τον «Καποδίστρια» οι συνενώσεις των Δήμων και Κοινοτήτων γίνονταν με Προεδρικά Διατάγματα και όχι με νόμους. Στη σημερινή εποχή της ελεύθερης συμβίωσης, οι γάμοι από συνοικέσιο ίσως έχουν ακόμα κάποιες πιθανότητες επιτυχίας. Οι υποχρεωτικές συνενώσεις, όπως αυτές του Καλλικράτη, στους οποίες οι όροι της αναγκαστικής συμβίωσης και η πορεία της νέας ζωής καθορίζονται «από τα πάνω για το καλό όλων μας», είναι μάλλον καταδικασμένοι.
Το πρώτο μου συμπέρασμα από το χωροταξικό σχεδιασμό των δήμων της περιοχής δείχνει ότι αυτός δεν είναι προς όφελος ούτε της Αυτοδιοίκησης ούτε της ποιότητας της Δημοκρατίας. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι χρειαζόμαστε μια Αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τη λογική της διαχείρισης και της λειτουργίας της ως διοικητικού μηχανισμού, που θα χαράσσει και θα υλοποιεί τις πολιτικές της μαζί με τον πολίτη, με τη συμμετοχή του, με τη δική του προσφορά, αλλά και την αποφασιστική του γνώμη. Η Τ.Α. πρέπει να θέλει τους πολίτες να προασπίζουν την πόλη τους, τη γειτονιά τους, το χωριό τους, το χώρο της καθημερινής τους ζωής, πρέπει να θέλει τα τοπικά κινήματα παρόντα, με αφετηρία τα συγκεκριμένα προβλήματα του χώρου, από τα σκουπίδια ως το θέατρο που λείπει, από το κυκλοφοριακό μέχρι το μολυσμένο μας ποτάμι και τον μολυσμένο αέρα, ως τη δημοκρατία στην πράξη;
Χρειάζεται επομένως ένα συνολικό σχέδιο δράσης για δημοκρατία παντού, για τη διαφάνεια και τον εκδημοκρατισμό θεσμών και διαδικασιών, για την αναβάθμιση του ρόλου των αντιπροσωπευτικών θεσμών. Σ’ αυτή την κατεύθυνση δυστυχώς δεν έγινε καμία ουσιαστική συζήτηση ώστε με αξιόπιστα κριτήρια, γεωγραφικά, οικονομικά, αναπτυξιακά, χωρίς καταναγκασμούς και μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες θα καταστούσε την Αυτοδιοίκηση χώρο εγγυητή της δημοκρατικής έκφρασης και της συμμετοχής των πολιτών, αλλά και συντονιστή της τοπικής ανάπτυξης και ευημερίας.
Σε ότι αφορά, τώρα τον χωροταξικό σχεδιασμό του νέου μας δήμου με βάση τον «Καλλικράτη», στον οποίο θα συμπεριλαμβάνεται και ο δήμος μας, ο δήμος Γόννων, με βάση έγκυρες πληροφορίες μας θα περιλαμβάνει τους εξής «Καποδιστριακούς» δήμους :
Δήμος Γόννων (Γόννοι – Καλλιπεύκη – Ιτέα)
Δήμος Ευρυμενών (Στόμιο – Ομόλιο – Καρίτσα – Παλαιόπυργος)
Δήμος Κάτω Ολύμπου (Πυργετός – Ραψάνη – Αιγάνη – Κρανέα)
Δήμος Μακρυχωρίου (Μακρυχώρι – Ελάτεια – Παραπόταμος – Ευαγγελισμός)
Δήμος Νέσσωνα (Συκούριο – Πουρνάρι – Καλοχώρι – Κυψελοχώρι – Όσσα – Σπηλιά – Νέσσων)
Κοινότητα Αμπελακίων (Αμπελάκια – Τέμπη),
Με έδρα ….. (;)
Τώρα όσον αφορά την ευρύτερη περιοχή των Τεμπών – Δέλτα Πηνειού (των σημερινών Δήμων Κάτω Ολύμπου, Ευρυμενών, Γόννων, Μακρυχωρίου, Νέσσωνος και Κοινότητας Αμπελακίων) υπάρχει πράγματι μια παράδοση κοινωνικοοικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας των κατοίκων και των φορέων της ευρύτερης περιοχής. Ο ορεινός όγκος του Κισσάβου και του Κάτω Ολύμπου, ο Πηνειός και οι πεδιάδες πριν την κοιλάδα των Τεμπών και στη συνέχεια του Δέλτα διαμόρφωσαν έναν ενιαίο κοινωνικό και οικονομικό χώρο δραστηριοποίησης των κατοίκων της περιοχής. Οι παραδοσιακές γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες της περιοχής (κτηνοτροφία με γιδοπρόβατα και βοοειδή, καλαμπόκια, ελιές, καστανοπερίβολλα, πατατοκαλλιέργεια, αμπελοκαλλιέργεια, φασόλια, καπνός κ.α.) έδωσαν τα τελευταία χρόνια περισσότερο χώρο σε πιο σύγχρονες αγροτικές δραστηριότητες όπως: η ακτινιδοκαλλιέργεια, η μηδική, η βιολογική καλλιέργεια της ελιάς, το αμύγδαλο, βιολογικές καλλιέργειες αλλά και οπωροκηπευτικά με κατεύθυνση την σύνδεση των προϊόντων αυτών και με την τουριστική ζήτηση πού διαμορφώνεται τους καλοκαιρινούς μήνες στην περιοχή. Νέοι επαγγελματίες με παραδοσιακούς ξενώνες, ταβέρνες και χώρους μαζικής εστίασης, αλλά και μικροβιοτέχνες πού δειλά – δειλά χωρίς καμιά ουσιαστική υποστήριξη από την Πολιτεία και την Αυτοδιοίκηση αναπτύσσουν δραστηριότητα στην περιοχή, ενώ γυναικείοι συνεταιρισμοί και σύλλογοι βάζουν τη δική τους σφραγίδα με την επεξεργασία αγροτικών κυρίως προϊόντων της περιοχής.
Η περιοχή με μακρόχρονες προσπάθειες και αγώνες των κατοίκων της και πρόσφατα με επί μέρους προγράμματα και εκδηλώσεις φορέων της, αρχίζει να διαμορφώνει τις ιστορικές πολιτιστικές και περιβαλλοντικές της διαδρομές (μονοπάτια, γεφύρια, δασικά συμπλέγματα, θέσεις θέας, αρχαιολογικοί χώροι, βυζαντινές εκκλησίες, λαογραφικά μουσεία, κέντρα ενημέρωσης για τον πολιτισμό και το περιβάλλον, γιορτές τοπικών παραδοσιακών προϊόντων και ιστορικών γεγονότων όπως της Εθνικής Αντίστασης Τέμπη-Γόννοι και της Αγροτικής εξέγερσης του Μ. Αντύπα Πυργετός-Ομόλιο, κ.ά.) και να δίνει ένα νέο χρώμα στην περιοχή, που ευτυχώς δεν έχασε ακόμη την ταυτότητά της.
Οι δυνατότητες της περιοχής αλλά και τα προβλήματά της είναι πολλά και σημαντικά. Ελλιπής επαρχιακή και διαδημοτική οδική σύνδεση μεταξύ των οικισμών. Ανεπαρκείς δασόδρομοι και αντιπυρικές ζώνες προστασίας τού ορεινού όγκου. Μη αξιοποίηση τού πλούσιου υδάτινου δυναμικού της περιοχής (π.χ. ανασύσταση της λίμνης στην Καλλιπεύκη, ουσιαστική αξιοποίηση της κοιλάδας των Τεμπών με περιβαλλοντικά κριτήρια, κ.ά.) αλλά και μόλυνση τόσο των επιφανειακών όσο και των υπόγειων υδάτων. Απουσία πολιτικών από το κράτος υποστήριξης των αγροτών και επαγγελματιών της περιοχής. Ελάχιστες κοινωνικές υποδομές, αναξιοποίητες πολιτιστικές και περιβαλλοντικές διαδρομές. Αναξιοποίητο σημαντικό τοπικό δυναμικό νέων αγροτών, επιστημόνων και επαγγελματιών. Δεν γνωρίζω πόσο συναισθανόμαστε όλοι μας και περισσότεροι οι άνθρωποι της Τ.Α. τα προβλήματα αυτά και άλλα πολλά και πόσο αποφασισμένοι είμαστε αυτή τη φορά να παλέψουμε για την υλοποίησή τους τόσο με δουλειά προσωπική και εθελοντική, όσο και με απαίτηση θεσμοθέτησης πόρων και αρμοδιοτήτων από την κεντρική εξουσία.
Κλείνοντας το σημείωμα αυτό να αναφέρω και μερικά στοιχεία που αναλύονται στους διπλανούς πίνακες (χεράκι στους πίνακες για μεγέθυνση) :
Ο πληθυσμός του νέου μας δήμου ανέρχεται στους 18.894 κατοίκους (απογραφή 13/03/2001).
Στις τελευταίες Δημοτικές εκλογές στο σύνολο του νέου δήμου ψήφισαν 22.936 δημότες και κατά προσέγγιση με βάση τις πολιτικές τοποθετήσεις των υποψηφίων συνολικά είχαμε :
Υποστηριζόμενοι (με ή χωρίς χρίσμα) από τη Νέα Δημοκρατία : 41,60 %
Υποστηριζόμενοι (με ή χωρίς χρίσμα) από το ΠΑΣΟΚ : 34,26 %
Υποστηριζόμενοι (με ή χωρίς χρίσμα) από το ΚΚΕ : 11,68 %
Ανένταχτοι – Ανεξάρτητοι : 12,46 %
Στις δε τελευταίες Βουλευτικές εκλογές τον Οκτώβρη του 2009 έχουμε σε σύνολο νέου Δήμου τα εξής αποτελέσματα :
Εγγεγραμμένοι : 22.573, Ψήφισαν : 16.911
ΠΑΣΟΚ : 39,44
Ν.Δ. : 35,98 %
ΚΚΕ : 11,22 %
ΛΑΟΣ : 04,42 %
ΣΥΡΙΖΑ : 03,42 %
ΟΙΚ.ΠΡΑΣΙΝΟΙ : 01,42 %
ΛΟΙΠΟΙ : 04,10 %
Αυτά προς το παρόν, άλλωστε η ιστορία του νέου μας δήμου τώρα αρχίζει και θα έχουμε πολλά να πούμε στο μέλλον …