«ΜΙΑ από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου», Πλάτων, 427-347 π.Χ.
«Όταν η αδικία γίνεται «νόμος και τάξη», τότε οι πολίτες πρέπει να αντιδράσουν με τη μέθοδο της πολιτικής ανυπακοής και την άμεση δράση». (Ζιν, πολιτικός στοχαστής, θεατρικός συγγραφέας «ο Μαρξ στο Σόχο»).
Εκτός από τα μέτρα δεν έχει προηγούμενο και η αμετροέπεια του ανδρός. Η ευκολία του να μας θεωρεί ηλίθιους είναι άκρως ανησυχητική… Κατά τα άλλα, οι ομιλούσες γραβάτες χθες στην τηλεόραση περιέγραφαν τη γενναιότητα των μέτρων σαν να «πήρανε την Πόλη» κι όχι σαν να μας πήρανε το σκαλπ! Θλιβερόν! (Προφητικός ο ΣΤΑΘΗΣ Σ. 4.ΙΙΙ.2010).
«Φοβάμαι ότι είμαστε μια χώρα που δεν μπορεί να σοβαρευθεί ακόμη κι όταν βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφή. Το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι έχουμε σωρεύσει τεράστια χρέη, αλλά ότι το μόνο πράγμα που παράγουμε ανταγωνιστικά και σωρεύουμε καθημερινά είναι η ανοησία. Για δε την αριστερά, αποτελεί πρωταρχικό καθήκον η διαμόρφωση των μετώπων, κοινωνικής και πολιτικής αντίστασης, στη χώρα μας και σε πανευρωπαϊκό συντονισμό, η ανάπτυξη και η ανασυγκρότηση των θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης, η οργάνωση νέων συλλογικοτήτων, η πίεση για ενωτικές συγκλίσεις και για την αποδέσμευση λαϊκών δυνάμεων από τη μέγγενη του δικομματισμού».
«Η μόνη λύση -μακάρι να υπάρχει κι άλλη- είναι να γκρεμίσουμε τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εδώ και 200 χρόνια οικονομίας του ευ-δαιμονισμού, χτίζοντας την οικονομία των αναγκών.
Μπορεί μερικοί να χάσουν τα Καγέν τους. Αλλά κανείς πια δεν θα καεί για να τα αποκτήσουν. Κι αυτό όλο δεν γίνεται με την εκ του ασφαλούς διά βίου μάθηση στο σπίτι του μπαμπά και της μαμάς, ούτε στο σπίτι της αραχτής του δημοσίου ταμείου.
Ορίστε ο δρόμος, ορίστε και ο τρόπος. Δεν είναι άνετος και είναι κι επικίνδυνος !».
«Όταν η αδικία γίνεται «νόμος και τάξη», τότε οι πολίτες πρέπει να αντιδράσουν με τη μέθοδο της πολιτικής ανυπακοής και την άμεση δράση». (Ζιν, πολιτικός στοχαστής, θεατρικός συγγραφέας «ο Μαρξ στο Σόχο»).
Εκτός από τα μέτρα δεν έχει προηγούμενο και η αμετροέπεια του ανδρός. Η ευκολία του να μας θεωρεί ηλίθιους είναι άκρως ανησυχητική… Κατά τα άλλα, οι ομιλούσες γραβάτες χθες στην τηλεόραση περιέγραφαν τη γενναιότητα των μέτρων σαν να «πήρανε την Πόλη» κι όχι σαν να μας πήρανε το σκαλπ! Θλιβερόν! (Προφητικός ο ΣΤΑΘΗΣ Σ. 4.ΙΙΙ.2010).
«Φοβάμαι ότι είμαστε μια χώρα που δεν μπορεί να σοβαρευθεί ακόμη κι όταν βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφή. Το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι έχουμε σωρεύσει τεράστια χρέη, αλλά ότι το μόνο πράγμα που παράγουμε ανταγωνιστικά και σωρεύουμε καθημερινά είναι η ανοησία. Για δε την αριστερά, αποτελεί πρωταρχικό καθήκον η διαμόρφωση των μετώπων, κοινωνικής και πολιτικής αντίστασης, στη χώρα μας και σε πανευρωπαϊκό συντονισμό, η ανάπτυξη και η ανασυγκρότηση των θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης, η οργάνωση νέων συλλογικοτήτων, η πίεση για ενωτικές συγκλίσεις και για την αποδέσμευση λαϊκών δυνάμεων από τη μέγγενη του δικομματισμού».
«Η μόνη λύση -μακάρι να υπάρχει κι άλλη- είναι να γκρεμίσουμε τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εδώ και 200 χρόνια οικονομίας του ευ-δαιμονισμού, χτίζοντας την οικονομία των αναγκών.
Μπορεί μερικοί να χάσουν τα Καγέν τους. Αλλά κανείς πια δεν θα καεί για να τα αποκτήσουν. Κι αυτό όλο δεν γίνεται με την εκ του ασφαλούς διά βίου μάθηση στο σπίτι του μπαμπά και της μαμάς, ούτε στο σπίτι της αραχτής του δημοσίου ταμείου.
Ορίστε ο δρόμος, ορίστε και ο τρόπος. Δεν είναι άνετος και είναι κι επικίνδυνος !».