Από θέμα αρχής και με ντι εν ει επαρχιώτη, σε λίγο καιρό που θα μας κάνουν κάτι από Αργεντινή δεν θα χρειαστεί να επιστρέψω στο χωριό. Ζω σ’ αυτό σχεδόν από τότε που γεννήθηκα και μ’ αρέσει. Πολλοί όμως είναι αυτοί που το σκέφτονται να επιστρέψουν στα πατρικά τους, όσοι τέλος πάντων έχουν πατρικά, για να μην πεινάσουν …

Και πολλοί είναι εκείνοι που θα θυμηθούν το μικρό τους κλήρο τους μπαχτσέδες με τις ντοματούλες, τα’ αγγουράκια, τις μελιτζανούλες, τα κολοκυθάκια, τα πράσα και τα κουνουπίδια κι άμα ο χώρος είναι μεγαλύτερος και τις πατατούλες, τις κοτούλες, τα φρέσκα αυγά και τα κουνελάκια. Ακόμα θυμάμαι το νόστιμο στιφάδο της μάνας μου αλλά και την ευκολία. Δεν είχαμε τι να φάμε, έρχονταν κανένας φίλος ή συγγενής ακάλεστος, σφάξε δυό κουνέλια μου έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου, τα έριχνε στο τηγάνι και το τραπέζι ήταν έτοιμο. Δεν είναι τυχαίο που οι Γάλλοι ξηλώνουν στα σπίτια τους το γκαζόν και φτιάχνουν λαχανόκηπους. Τώρα αν φτάσουμε στο σημείο να καταθέσουμε τις πινακίδες των Ι.Χ. – [όχι του Καγιέν, του Χιουντάϊ εννοώ) και να αρχίσουμε να κυκλοφορούμε με γαϊδουράκια δεν το φαντάζομαι γιατί θα είναι η ξευτίλα του συστήματος στο μεγαλείο της και όχι μόνο του συστήματος και ημών των πολιτών που το ανεχόμαστε. Η Αθήνα και η Σαλονίκη μπορεί να πεινάσουν αλλά δεν θα μας την κάνει πατητή το ΔΝΤ στους Γόννους και στην επαρχία γενικότερα. Κι εδώ όμως η πλατεία ζορίζεται … άδειες σχεδόν η ταβέρνες και οι καφετέριες τις καθημερινές και μισοάδειες τα Σαββατοκύριακα, όταν πριν λίγα χρόνια για να πας στο «Bolligen” ή στη «Σκούρτζια» έπρεπε να κλείσεις τραπέζι.
Άλλη λύση – εκτός από την ανατροπή – από τους αγρούς και τη θάλασσα που λέει και ο Ρουμελιώτης δεν βλέπω ..
Θα επιστρέψουμε σιγά-σιγά στην «Ανταλλακτική οικονομία». Χθες η γειτόνισσα αγόρασε ζαρζαβατικά από τον πλανόδιο μανάβη με ελιές, αυτό θα γίνει και με άλλα προϊόντα. Εγώ δεν ξέρω τι θα ανταλλάσσω γιατί η λαχανόκηπος που διαθέτω είναι τόσο μικρός που δεν φτάνει ούτε για μας. Σκέφτομαι να τραβάω βίντεο σε γάμους και βαφτίσια και γενέθλια με ανταλλαγή προϊόντων, όσοι είδαν τα ερασιτεχνικά ταινιάκια μου λένε ότι είμαι καλός …
Εδώ, λοιπόν, μπήκε και η τεχνολογία στο κόλπο. «Ανταλλακτική οικονομία και μέσω ιντερνέτ. Πολλές νέες προτάσεις – ιστοσελίδες εμφανίζονται με θέμα την ανταλλαγή ή τη διάθεση δωρεάν προϊόντων και ειδών που κάποιοι δεν χρειάζονται και αντί να τα πετάξουν τα χαρίζουν. Γράφτηκα πριν λίγες μέρες σε μία από αυτές και ανάρτησα 4-5 είδη που είχαμε για πέταμα. Έχω εκπλαγεί από τη ζήτησή τους …
Δύο από τα δημοφιλέστερα site του είδους είναι το «Χάρισέ το» στη διεύθυνση (www.xariseto.gr) με βασικό στόχο, όπως αναφέρει, να μειωθεί ο όγκος χρήσιμων αντικειμένων που καταλήγουν στις χωματερές όταν δεν τα χρειαζόμαστε. Τα αντικείμενα που προσφέρονται είναι σε καλή κατάσταση και διατίθενται δωρεάν … προωθεί δε, την οικολογική και οικονομική συνείδηση.
Το δεύτερο, πιο προωθημένο αυτό, είναι «Ο Οβολός». «Ο “οβολός” κοινωνικό νόμισμα έρχεται ως η Ελληνική απάντηση στην χρηματοοικονομική κρίση. Με αυτό οι πολίτες δημιουργούν και στην Ελλάδα το πρώτο εναλλακτικό σύστημα συναλλαγών με χρήση κοινωνικού νομίσματος. Με το ανταλλάξιμο κοινωνικό νόμισμα “οβολός” κάθε πολίτης και κάθε επιχείρηση μπορεί να συναλλάσσεται, να παρέχει υπηρεσίες, να εμπορεύεται, να πουλά και να αγοράζει προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς την ανάγκη χρήσης του ευρώ», έτσι παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του (www.ovolos.gr).
Στα ζόρια του φθινόπωρου που μας έρχεται – γιατί το καλοκαίρι κουτσά στραβά θα το βγάλουμε – φθινόπωρο που προβλέπεται αρκετά θερμό, τόσο οι διαδικτυακές λύσεις, όσο και πολύ περισσότερο, η κοινωνική αλληλεγγύη των ανθρώπων μεταξύ τους, που τόσο έχει χαλαρώσει με τον ατομικισμό μας και την αποξένωση τα τελευταία χρόνια ακόμη και στα χωριά μας, θα είναι ίσως η πρώτη απάντηση τόσο στους κυβερνώντες όσο και στην τρόικα ΔΝΤ-Ε.Ε.-ΕΚΤ. «Είναι καιρός για «οδοφράγματα» ενάντια στην ακρίβεια, προπαντός στην αποξένωση. Έναν έναν θα μας κατασπαράξουν» όπως γράφει και Π. Μανταίος.