Για να κατανοήσετε τον τίτλο του ρεπορτάζ θα σας πω μια αληθινή ιστορία με ονόματα και διευθύνσεις που λένε. Πριν μερικές μέρες διαβάζω στον τοπικό τύπο ότι η «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε.» δημόσια καλεί τον κόσμο για μια ξενάγηση στις σήραγγες των Τεμπών το Σάββατο 19 Μάρτη 2011. Επικοινωνώ με την εταιρεία στο δημοσιευμένο τηλέφωνο και κλείνω ραντεβού με μια κυρία, λέγοντας ότι είμαι από τους Γόννους και δεν θα ήθελα να πάρω το λεωφορείο από τη Λάρισα αλλά από κάποιο σημείο της διαδρομής κοντά σε μένα. Δεν υπάρχει πρόβλημα μου λέει ευγενικά η κυρία, θα πάρετε το λεωφορείο από τη σταθμό αυτοκινήτων μετά τα διόδια Μακρυχωρίου, απ’ όπου θα παραλάβουμε ακόμη έναν κύριο. Ρωτάω αν μπορώ να χρησιμοποιήσω στην ξενάγηση κάμερα και φωτογραφική μηχανή, μου απαντάει, φυσικά ναι, έδωσα τα στοιχεία μου, ευχαρίστησα και έκλεισα.
Δύο μέρες μετά και συγκεκριμένα την Πέμπτη 17 Μάρτη εκεί κατά τις 10-11 το πρωί δέχομαι ένα τηλεφώνημα από την εταιρεία και μία κυρία με ενημερώνει ότι η άφιξή μου στο λεωφορείο θα γίνει στα Τέμπη στο ύψος των πρώην Goody’s. Απαντώ ότι αυτό με βολεύει ακόμη καλύτερα … Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ένα ακόμη τηλεφώνημα της κυρίας αρχίζει να με βάζει σε υποψίες και τούτο γιατί μου λέει ότι η επιβίβαση θα γίνει μόνο στη Λάρισα, όπου με παρακαλεί να πάω αν θέλω να επισκεφτώ τα έργα, γιατί το λεωφορείο δεν θα περάσει από τα Τέμπη, ο άλλος κύριος θα πάει τελικά στη Λάρισα, άρα … Της προτείνω, λοιπόν, να με παραλάβουν από τα διόδια Μακρυχωρίου και στην επιστροφή να με αφήσουν πάλι εκεί. Μετά από μια ολιγόλεπτη παύση για συνεννόηση με την προϊσταμένη, μου λέει ότι η πρότασή μου δεν μπορεί να γίνει δεκτή για την προσωπική μου ασφάλεια και αυτό γιατί θα έπρεπε να περάσω-διασχίσω τα διόδια από τη μια μεριά στην άλλη. Της εξηγώ ότι σε πολλές κινητοποιήσεις που έγιναν στα διόδια αυτά, ήμουν παρόν και τα έχω περάσει αρκετές φορές χωρίς να συμβεί το παραμικρό. Επιμένει στο θέμα της ασφάλειας λέγοντας μου πάλι να κατέβω στη Λάρισα. Της απαντώ ότι διαβλέπω μια διάθεση αποκλεισμού μου από την επίσκεψη και κλείνει εκεί η συνομιλία μας.
Σκεφτόμενος τα όσα έγιναν κάνω την εξής απλή σκέψη : εάν εκτός από ένα δήλωναν συμμετοχή και μερικοί ακόμα δημότες της περιοχής θα τους υποχρέωναν να χρεωθούν και πάνε στη Λάρισα, μήπως διαλέγουν τους επισκέπτες, μήπως με εμάς τους «χωρικούς» δεν υπάρχει ενδιαφέρον, συμβαίνει κάτι άλλο …; Και εκεί αρχίζω να γράφω όλα τα παραπάνω. Για να επισημοποιήσω τον παραπάνω διάλογο επικοινωνώ και πάλι με την εταιρεία – με δική μου πλέον πρωτοβουλία – και ζητάω να μιλήσω με την εν λόγω κυρία, λέγοντας μάλιστα και το λόγο που δεν ήταν κανένας άλλος από την πρόθεσή μου στο κείμενο που γράφω να αναφέρω και το όνομα της κυρίας. Με συνδέουν, λοιπόν με την κυρία Κατσαρού – αυτό είναι το όνομα της κυρίας – την οποία ενημερώνω για το κείμενο που γράφω λέγοντας μάλιστα ότι μιάς και τις συνομιλίες μας η εταιρεία τις μαγνητοσκοπεί θα ήθελα και εγώ στο ρεπορτάζ να επικαλεστώ το όνομα της συνομιλήτριάς μου. Η κυρία Κατσαρού – ειλικρινά με πολύ ευγένεια – μου ζητάει να περιμένω λίγο για να ενημερώσει την κυρία Ζαβρίδου, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της εταιρείας. Τελικά μετά από προσπάθειές της, αυτό δεν είναι εφικτό – σοβαρός λόγος δεν επέτρεπε εκείνη τη στιγμή μια επικοινωνία μαζί της – και μου υπόσχεται ότι η ίδια θα επικοινωνήσει μαζί μου αύριο ….
Ήρθε και το αύριο (Παρασκευή 18 Μάρτη 2011), ήρθε και το τηλεφώνημα αλλά δεν ήταν από την κα Ζαβρίδου αλλά από την κα Κατσαρού, με την οποία είχα έναν ειλικρινή διάλογο από τον οποίο πρόεκυψε ότι παρά τι φιλότιμες προσπάθειες της ίδιας, ο μόνος τρόπος να επισκεφτώ τα έργα ήταν να κατέβω και να πάρω το λεωφορείο από τη Λάρισα, γεγονός που για άλλη μια φορά ευγενικά αρνήθηκα …
Αν, λοιπόν, το πρόβλημα της επιβίβασης σε κάποιο σημείο του δρόμου είναι πράγματι το απαγορευτικό σημείο – κλειδί για μια ξενάγηση στα έργα, θα πρότεινα στους υπεύθυνους της εταιρείας να γίνει μια ξενάγηση για τους δημότες των κοντινών στα έργα χωριών όπως τα Τέμπη, η Ιτέα, οι Γόννοι, το Μακρυχώρι, κ.λ.π., μια ιδέα θα ήταν να προσκληθούν και οι Μαζικοί Φορείς του δήμου. Το να έχουν και οι κάτοικοι της περιοχής κάποιες αναμνήσεις και κάποια ιστορικά στο μέλλον ντοκουμέντα από τις κατασκευές δεν νομίζω να είναι κακό …