Είναι η πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά μετά την επιβολή του μνημονίου από την κυβέρνηση την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τη γνωστή πλέον σε όλους τρόικα με τους 750.000 άνεργους, με τα στοιχεία του επίσημου κράτους και όχι τα πραγματικά, με τους 340.000 μερικώς απασχολούμενους και την απόλυτη αβεβαιότητα στο μαξιλάρι μας.
Η ΓΣΣΕ «μελετάει» επιστημονικά το πρόβλημα με το Ινστιτούτο Εργασίας τη στιγμή που ολόκληρη η κοινωνία την αμφισβητεί και αυτήν και τις υπάρχουσες συνδικαλιστικές δομές, ζώντας μέσα σε έναν εργασιακό μεσαίωνα…
Λοιπόν για να μη λέω πολλές κουβέντες θα επαναλάβω και πάλι : Η μόνη λύση -μακάρι να υπάρχει κι άλλη- είναι να γκρεμίσουμε τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα, της εδώ και 200 χρόνια οικονομίας του ευ-δαιμονισμού, χτίζοντας την οικονομία των αναγκών. Μπορεί μερικοί να χάσουν τον ανεξέλεγκτο πλούτο τους. Αλλά κανείς πια δεν θα καεί για να τον αποκτήσουν πάλι. Αυτό όλο, βέβαια, δεν γίνεται με εκδρομές και ψήσιμο στη φύση, δεν γίνεται με την ασφάλεια του σπιτιού και από τον καναπέ, δεν γίνεται με τη βοήθεια του μπαμπά και της μαμάς, ούτε του βουλευτή, του κομματάρχη και όλων των λαμόγιων του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου που χρόνια τώρα ξεζουμίσουν το κράτος, δηλαδή εμάς. Γιατί αν καταλάβουμε βαθειά μέσα μας ότι εμείς είμαστε το κράτος και ότι χωρίς την ανοχή τη δικής μας … δεν … τότε αλλάζουν τα πράγματα. Κι αν μαζί μ’ αυτό καταλάβουμε τι σημαίνει ενωτικό μαζικό κίνημα χωρίς φραγμούς, προϋποθέσεις και πιστοποιητικά τότε …
Ορίστε ο δρόμος, ορίστε και ο τρόπος. Δεν είναι άνετος και είναι κι επικίνδυνος .__