Μήπως τελικά έχουμε εγκλωβιστεί στα πράσινα άλογα της κυβέρνησης που με τέχνη μας πλασάρουν τα κίτρινα Μέσα Μαζικής Εξόντωσης, συγγνώμη Επικοινωνίας ήθελα να πω; Μήπως η συζήτηση για την ανάλγητη και κυρίως αναποτελεσματική καταιγίδα φορολόγησης του ελληνικού λαού και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας δεν τη χρειαζόμαστε πλέον; Μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε σοβαρά να μην εμπιστευόμαστε αυτούς που κυβερνούν, οι οποίοι δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν συνθήκες ολικής κατεδάφισης, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και τρομοκράτησης του ελληνικού λαού; Μήπως θα πρέπει να ζητήσουμε με πράξεις και όχι λόγια του καφενείου και του καναπέ, άμεσα να φύγουν, να μας αδειάσουν τη γωνιά ! Πολλές θα είναι οι ζημιές που θα αφήσουν πίσω τους και ίσως κάποιες από αυτές ανεπανόρθωτες …
Και ενώ χρειαζόμαστε Ινστιτούτα (τροφίμων, αγροτικής ανάπτυξης, γεωλογικών και μεταλλευτικών ερευνών, κ.ά) αυτοί διαλύουν και τα υπάρχοντα. Ενώ χρειαζόμαστε μια ανοιχτή σύγχρονη και ελκυστική σε όλο τον κόσμο τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ χρειαζόμαστε υψηλού επιπέδου σύστημα υγείας για όλους, ενώ χρειαζόμαστε πολιτική ανάπτυξης της τουριστικής κατοικίας, ενώ χρειαζόμαστε δυνατά μυαλά που να πληρώνονται σωστά για να παράγουν το σπουδαίο έργο που ζητάμε, η κυβέρνηση μας πάει πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του 1950 που ανθούσε η εξωτερική μετανάστευση. Έρχεται η κυβέρνηση των Αυστραλών και κάνει ημερίδες σε ξενοδοχεία της Αθήνας και άλλων πόλεων προσκαλώντας και επιλέγοντας έλληνες νέους με συγκεκριμένες ειδικότητες και οι δικοί μας κυβερνόντες αντί να ντρέπονται για το πώς μας καταντήσανε, πάνε στις ημερίδες των Αυστραλών «για έναν χαιρετισμό»! Τη δε ενδοχώρα την αφήνουν στα χέρια αυτών που την υπέταξαν παράνομα με τα τοκογλυφικά δάνειά τους για να βγάλουν πλούτο από ειδικές ζώνες φθηνής εργασίας. Αν αυτό είναι το όραμά τους γι’ αυτήν τη χώρα, τότε δικαίως – όπως φοβούνται – ο λαός πρέπει να τους πάρει με τις πέτρες.
Δύο χρόνια στην εξουσία ανακοινώνουν μέτρα που αμέσως αναιρούνται μερικώς ή… επιδιορθώνονται αργότερα. Και όταν με το καλό εφαρμόζονται, είτε διαπιστώνεται ότι δεν αποδίδουν (ανεφάρμοστα) ή ότι επιβαρύνουν το Δημόσιο αντί να το ωφελούν (κακοσχεδιασμένα, όπως οι «αποδείξεις»)… Σε καιρό βαθιάς κρίσης έχουμε μία κυβέρνηση ανίκανη ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Η παραοικονομία συνεχίζει ν’ ανθεί, μεγάλες ομάδες εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν και την ανικανότητά των κυβερνόντων την πληρώνουν τα συνήθη θύματα, μισθωτοί και συνταξιούχοι. Κάποια πυροτεχνήματα για γιατρούς και δικηγόρους που φοροδιαφεύγουν ήδη έχουν σβήσει… Τα σκληρά και δυσβάσταχτα μέτρα που εξαγγέλλουν στόχο έχουν τη δική μας εξόντωση, την εξόντωση των λαϊκών στρωμάτων και όχι να σωθεί η χώρα, όπως λένε, αλλά να μη θιγούν τα συσσωρευμένα κεφάλαια της πλουτοκρατίας, των πιστωτών, να προστατευτεί η ευρωζώνη και η αυριανή ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Στην ουσία έχουμε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση της Τρόικας με στόχο να μας οδηγήσει σε συντεταγμένη πτώχευση. Και μάλιστα αυτή την επιλογή και αυτή την εντολή από την Τρόικα την έχει πάρει ερήμην μας, ερήμην του ελληνικού λαού.
            Αυτή είναι φίλες και φίλοι σήμερα με δυό λόγια η πραγματικότητα. Και πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για κανέναν. Ούτε γκρίνιες ότι δεν μας εκφράζουν τα κόμματα και τα συνδικάτα, ούτε μας φαίνονται άπλυτοι οι Αγανακτισμένοι, ούτε δεν μπορούν οι άλλοι, όχι εσύ – γιατί εσύ ποτέ δεν νοιάστηκες να βοηθήσεις, να συμμετέχεις – να πετύχουν τίποτα για εκείνους και κατ’ επέκταση και για σένα … Δικαιολογίες μπορείς να βρεις ένα σωρό για να μη σηκωθείς από τον καναπέ σου, άλλωστε τους αστυνομικούς στις διαδηλώσεις γι’ αυτό στους δείχνει και η τηλεόραση …
            Αλλά φίλη και φίλε μου, δεν θέλω εγώ προσωπικά να σε ξανακούσω να κατηγορείς τους πολιτικούς και μάλιστα τσουβαλιάζοντάς τους όλους στο ίδιο τσουβάλι. Δεν σου δίνω αυτό το δικαίωμα ανθρωπάκο που τα ξέρεις όλα, που φωνάζεις δυνατά στο καφενείο, εσύ που πάντα «μας τα έλεγες» που ήθελες να μας κατεβάσεις από τα δέντρα, εμάς τους απολίτιστους και τους χωριάτες, εσύ που με τόσο θάρρος σαν γνήσιος επαναστάτης βρίζεις … βλέποντας ειδήσεις στην τηλεόραση και λες με μαγκιά τρεχούμενη από τα μπατζάκια στην παρέα σου ότι δεν πρόκειται να τους ξαναψηφίσεις. Είσαι μεγάλος ραγιάς όμως ανθρωπάκο. Ο μεγαλύτερος από όλους. Λένε πως είναι πιο εύκολο να φωνάζεις για τα ιδανικά σου παρά να ζεις σύμφωνα με αυτά. Κι εσύ το επιβεβαιώνεις. Ζήσε με αυτά! Αφού δεν είσαι ικανός  να βγεις μια μέρα στο δρόμο και να φωνάξεις δυνατά γι’ αυτό που σε πνίγει … να φωνάξεις τόσο δυνατά που να σ’ ακούσει και ο γείτονας για να βγει έξω κι αυτός που μαζί σου πνίγεται!
            Σου κλέβουν τι ζωή κι εσύ το συζητάς μόνο στα καφενεία και στις καφετέριες. Τι θα πεις στα παιδιά σου όταν σε ρωτήσουν σε 20 χρόνια τι έκανες τότε που σε πούλησαν από πάνω μέχρι κάτω; Μα πιο πολύ τι θα πεις στον καθρέφτη σου ρε ανθρωπάκο; Λοιπόν «Σκάσε ή Δράσε» !!!
            Ήθελα να γράψω και να  πω και δυό λόγια για την πολύπαθη αριστερά … με πρόλαβε όμως ο Μακρυχωρίτης καθηγητής Στέλιος Σαΐτης με άρθρο του στη σημερινή «Ελευθερία», διαβάστε ένα απόσπασμα : «Όταν έτσι έχουν τα πράγματα είναι αυταπάτη να συνεχίζει να πιστεύει κάθε δύναμη της Αριστεράς (κόμμα, πολιτική οργάνωση, συλλογικότητα) ότι υπάρχει χρόνος για ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και αυτόνομο βηματισμό χωρίς κοινή δράση και συνεργασία με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού έχει υποτάξει τις ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας στην Ε.Ε. στα κελεύσματά του με αποτέλεσμα να αποτελεί πολυτέλεια η ομφαλοποίηση, η εμμονή σε αγκυλώσεις και η διόγκωση των επιμέρους διαφορών των διάσπαρτων δυνάμεων της Αριστεράς. Εδώ και τώρα πρέπει να πραγματωθεί το αυτονόητο για τις σημερινές εξελίξεις, η δημιουργία του αντιμνημονιακού μετώπου με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και της κεντροαριστεράς που απεγκλωβίζεται από το μνημονιακό του ΠΑΣΟΚ. Είναι η μόνη πολιτική λύση που μπορεί ν’ αντιστοιχηθεί με τις διαθέσεις της πλειοψηφίας των πολιτών. Προϋποθέσεις που απαιτούνται για να προωθηθεί με επιτυχία η προσπάθεια είναι: * Άμεση αποκατάσταση φυσιολογικών σχέσεων ανάμεσα σ’ όλα τα κόμματα και σχήματα της Αριστεράς ώστε να ξεκινήσει ένας δημιουργικός διάλογος. * Κοινή δράση της Αριστεράς στα κοινωνικά κινήματα, που θα προσδώσει νέα έμπνευση, ορμή, μαζικότητα και αποτελεσματικότητα στους αγώνες του λαού και της νεολαίας. * Ανοιχτός, δημόσιος διάλογος για την επεξεργασία ενός αξιόπιστου εναλλακτικού σχεδίου για την ανατροπή του μνημονίου και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επιβάλλει η τρόικα. Για την υλοποίηση ενός προγράμματος που δεν θα βάζει στο κέντρο τα συμφέροντα των δανειστών αλλά τα ύψιστα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα.
Επειδή πολλοί μεμψιμοιρούν εξαιτίας των αρνητικών τοποθετήσεων στην πρόσκληση του κ. Τσίπρα από την ηγεσία του ΚΚΕ και της Δημοκρατικής Αριστεράς άλλα και άλλες χωριστικές κινήσεις, η πραγματικότητα της πολυδιάσπασης του αντιμνημονιακού χώρου μπορεί να ανατραπεί γιατί αντιφάσκει με τις αντιμνημονιακές διαθέσεις των πολιτών που απαιτούν συσπείρωση και εναλλακτική πρόταση στο δικομματισμό. Όλα μπορούν να αναθεωρηθούν μπροστά σε επιτακτική ανάγκη. Άλλωστε η πραγματική δύναμη βρίσκεται στο λαό και δεν είναι δεδομένη καμιά πολιτική δύναμη.
Αυτό που εν τέλει χρειάζεται είναι ο λαός να βγει στο προσκήνιο. Στο ερώτημα πολλών με ποιο τρόπο; Η απάντηση είναι με το δικό του τρόπο, εκπλήσσοντάς μας.
Η κοινή δράση και η συνεργασία της Αριστεράς είναι σήμερα «το προσκλητήρι των καιρών» του ποιητή μας. Η επέτειος του ΕΑΜ που γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες ας οδηγήσει σε θετικούς αναστοχασμούς στο χώρο της Αριστεράς, που έχει σήμερα, αντικειμενικά δυνατότητες να δημιουργήσει ένα μεγάλο πλειοψηφικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που θα βγάλει τη χώρα από τα δραματικά αδιέξοδα και θα ανοίξει το δρόμο για βαθιές ριζοσπαστικές αλλαγές».
Ο πόλεμος και η κατοχή δημιούργησαν την ανάγκη του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, πόλεμο και κατοχή δεν έχουμε και σήμερα φίλοι μου;
Καλησπέρα σας