Και μέσα στο κατακαλόκαιρο με τις γιορτές και τα πανηγύρια μας ανακοινώθηκε και η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική η οποία τελικά είναι αντίθετη με τα συμφέροντα κυρίως των μικρομεσαίων αγροτών με τον τρόπο που σχεδιάζεται η κατανομή των ενισχύσεων στο πλαίσιο της νέας Κ.Α.Π. 2014 – 2015 χωρίς να υπηρετεί την παραγωγική ανασυγκρότηση που έχει ανάγκη η χώρας μας.
Μια εβδομάδα πριν την καταληκτική ημερομηνία, ο υπουργός ανακοίνωσε την κατανομή των άμεσων ενισχύσεων στο πλαίσιο της νέας ΚΓΠ 2014 -2020. Με ήδη δεδομένο ότι η νέα ΚΑΠ είναι πλήρως εναρμονισμένη στις νεοφιλελεύθερες δοξασίες της ΕΕ μειώνοντας σημαντικά τις άμεσες ενισχύσεις και την συνολική στήριξη για τον πρωτογενή τομέα, αποτελεί αδήριτη ανάγκη η δίκαιη και αποτελεσματική κατανομή των ενισχύσεων.
Αντί η πρόταση να διασφαλίζει την αναδιανομή των πόρων σε όφελος των μικρομεσαίων αγροτών, να συμβάλλει στην αντιστροφή της εγκατάλειψης της γης, να υπηρετεί τον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό και τις κλαδικές πολιτικές για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και να συμβάλει στην άρση των περιφερειακών ανισοτήτων, διαιωνίζει τον επιδοματικό χαρακτήρα των ενισχύσεων και σε συνδυασμό με την γενικότερη κυβερνητική πολιτική οδηγεί στην καταστροφή και εγκατάλειψη ολόκληρων παραγωγικών κλάδων.
Όπως αναφέρουν δημοσιογραφικές πηγές η χώρα μας χωρίζεται σε τρεις αγροτικές περιφέρειες, μπαίνει τέρμα στους αγρότες του καναπέ – όποιος αφήνει πάνω από τη μισή γη του ακαλλιέργητη, δεν παίρνει ενίσχυση – και με προίκα 2 δισ. ευρώ για το 2015 και σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων μέχρι το 2020 σχεδιάστηκε η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (2014-20), που δίνει μπόνους στους κτηνοτρόφους και τους νέους αγρότες. Οι ευνοημένοι βλέπουν τις ενισχύσεις ν’ ανεβαίνουν στο 25%, ενώ η Ελλάδα μετά κόπων, βασάνων και πολιτικών ζυμώσεων χωρίζεται τελικά σε τρεις αγροτικές περιφέρειες, ενώ οι βασικές επιδοτήσεις μειώνονται σταδιακά μέχρι το 2020, ανάλογα με την περιοχή. Μάχες δίνονταν ως την τελευταία στιγμή κάτω από το τραπέζι για τη μοιρασιά των συνδεδεμένων ενισχύσεων.
Η κτηνοτροφία, που ήταν σε οδυνηρή θέση, με τη νέα ΚΑΠ αυξάνει τις άμεσες ενισχύσεις από το 19% στο 25%, γίνεται μια προσπάθεια με τις συνδεδεμένες ενισχύσεις αιγοπροβάτων και βοοειδών και την ενίσχυση των ψυχανθών κι επιχειρείται διττός στόχος, αφ’ ενός να μην υπάρξει νέα διαρροή ανθρώπινου δυναμικού, αφ’ ετέρου να στηριχθεί η γαλακτοκομία και κυρίως η φέτα.
Εν τω μεταξύ στο στόχαστρο εισαγγελέων και ανακριτών αλλά και άλλων αρμόδιων υπηρεσιών μπαίνουν ιδρυτές αγροτικών και άλλων συνεταιρισμών
«που για δεκαετίες εισέπρατταν εκατομμύρια και οφείλουν τεράστια ποσά στο Δημόσιο». Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, εισαγγελείς και ελεγκτές δημοσίων υπηρεσιών «ζήτησαν τους φακέλους όλων των συνεταιρισμών, ώστε να διαπιστώσουν οικονομικές ατασθαλίες τις τελευταίες δεκαετίες». Μετά τις έρευνες, κι εφ’ όσον διαπιστωθούν «οικονομικά σκάνδαλα», θα κληθούν οι υπεύθυνοι για ανακρίσεις, «γιατί τα λεφτά είναι πολλά!».
Στο διά ταύτα υιοθετείται τελικά η πρόταση με 3 αγροτικές περιφέρειες, οι οποίες με τη νέα ΚΑΠ προσδιορίζονται σε κονδύλια ως εξής:
1. Βοσκοτόπια, 25%.
2. Καλλιεργήσιμες γαίες, 47%.
3. Δενδρώδεις κι αμπελώνες, 28%.
Ειδικότερα, η αρχιτεκτονική των ενισχύσεων μετά το 2015:
1. Η βασική ενίσχυση ανέρχεται σε ποσοστό 54% του προϋπολογισμού και είναι 1 δισ. 80 εκατομμύρια ευρώ.
2. Με την πρόβλεψη ότι 17.600 θα ενταχθούν στο πρόγραμμα νέων γεωργών, τα κονδύλια που μοιράζονται θα είναι στο 2% κι ανέρχονται στα 40 εκατομμύρια ευρώ.
3. Οι μικροί γεωργοί παίρνουν ως 1.250 ευρώ και απαλλάσσονται από ελέγχους πολλαπλής συμμόρφωσης και το «πρασίνισμα».
4. Τα νέα δικαιώματα από το 2015 μοιράζονται ανάλογα με τη γη, που διαθέτει κάποιος, γεγονός που ευνοεί κυρίως τους μεσαίους προς μεγάλους αγρότες, δηλαδή 1 δικαίωμα ανά 1 εκτάριο, δηλαδή ανά 10 στρέμματα.
5. «Τέρμα στους αγρότες του καναπέ». Οποιοσδήποτε αφήνει πάνω από τη μισή γη του ακαλλιέργητη, δεν παίρνει ενίσχυση.
6. Βγαίνουν εκτός ενισχύσεων εταιρείες που δεν έχουν ως στόχο τη γεωργία, δηλαδή ξενοδοχεία, κάμπινγκ, αεροδρόμια, γήπεδα κ.ά. Το τελευταίο διάστημα ακόμη και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες έχουν ελαιώνες, κάνουν μικρές παραγωγές για τους τουρίστες κ.ά.
7. Για να πάρει μια εταιρεία (συνήθως αφορά συνεταιρισμούς) ενίσχυση πρέπει οι γεωργικές της δραστηριότητες να αφορούν τουλάχιστον στο 1/3 του τζίρου της επιχείρησης. Υπάρχουν ορισμένοι συνεταιρισμοί ή ενώσεις, που η κύρια δραστηριότητά τους είχε σταματήσει να είναι αγροτική στο χώρο των αγροτικών εφοδίων (π.χ. λιπασμάτων).
8. Η πράσινη (οικολογική) ενίσχυση είναι στο 30% κι αφορά κονδύλια 600 εκατομμυρίων ευρώ.
9. Για περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα (π.χ. δυσπρόσιτες, νησιωτικές) προβλέπεται το 5% των κονδυλίων, δηλαδή 100 εκατομμύρια ευρώ.
10. Οι συνδεδεμένες ενισχύσεις που αφορούν στο 9%, δηλαδή τα 180 εκατομμύρια ευρώ, και στις οποίες υπάρχει έντονος ανταγωνισμός είναι:
– Ειδική ενίσχυση βαμβακιού, η οποία είναι υποχρεωτική, αλλά η χώρα μας έχει σημαντικό ποσοστό στις εξαγωγές.
– Κτηνοτροφικά φυτά και ψυχανθή, π.χ. όσπρια προς βρώση ή για ζωοτροφές.
– Ζαχαρότευτλο για τη βιωσιμότητα της μεταποιητικής βιομηχανίας.
– Σκληρό σιτάρι, για να παραμείνει η Ελλάδα στις διεθνείς αγορές.
– Βοοειδή, για τη βελτίωση του ισοζυγίου μέσω αύξηση των εγχώριων ζώων και μείωση των εισαγωγών ζώντων ζώων.
– Αιγοπρόβατα, για την παραγωγή ποιοτικού γάλακτος, τη μεταποίηση και την παραγωγή φέτας.
– Ρύζι, για τη βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων και τη διατήρηση των εξαγωγών.
– Βιομηχανική τομάτα, βιωσιμότητα εκμεταλλεύσεων διατήρηση εξαγωγών.
– Σποροπαραγωγή, για τη μείωση των εισαγωγών σπόρων.
– Πορτοκάλια, για την αξιοποίηση της μεταποιητικής βιομηχανίας και τη μείωση των εισαγωγών.
– Σπαράγγια για την αξιοποίηση του εξαγωγικού δυναμικού.