Με θέμα «Παγκόσμια ειρήνη και σεβασμός στην πολιτισμική κληρονομιά των λαών», το τελευταίο διάστημα έγιναν σε πολλά μέρη του κόσμου εκδηλώσεις με την προσδοκία η ποίηση να αγγίξει τις συνειδήσεις και τα συναισθήματα, διότι η ειρήνη ως συλλογικό αγαθό δεν είναι ποτέ αυτονόητη, αλλά διδάξιμη και σύμφωνα με σοβαρές κοινωνικές έρευνες- προκύπτει όχι με γενικές δράσεις, αλλά μόνο με ομαδικές, συνεχείς και παγκόσμιες δράσεις. 

Μια αντίστοιχη εκδήλωση έγινε και στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο της Λάρισας. Άνθρωποι που αγαπούν την ποίηση αλλά και τη μουσική, βρέθηκαν εκεί το Σάββατο 27 Σεπτέμβρη 2014. Την  εκδήλωση που διοργάνωσαν δύο Λαρισαίες εκπαιδευτικοί και ποιήτριες οι κυρίες Χρύσα Μαστοροδήμου και Χρύσα Βελησσαρίου, υπό την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Παιδείας, Νεολαίας και Αθλητισμού του Δήμου Λαρισαίων.

Το παρακάτω ποίημα, που σήμερα έλαβα, είναι η συμμετοχή του φίλου μου  Παύλου Λάλου στην παραπάνω εκδήλωση.
Της Ανατολής
Στης Ανατολής τα μέρη
η Ειρήνη  δε στεριώνει
περισεύουνε οι πόνοι
κι η λαχτάρα για ζωή
είναι δίκοπο μαχαίρι.
Της Ανατολής τα μάτια
με παράπονο ξυπνούν
την αλήθεια αναζητούν
και της Χαλιμάς τα λόγια
τα μαζεύουν σε κομμάτια.
Στης Ανατολής τους δρόμους
τα λουλούδια σκονισμένα
και τα νιάτα οργισμένα
ποτισμένα με χολή          
καθορίζουν λάθος νόμους.
Στην Ανατολή για χρόνια
η ζωή λίγο μετράει
μα υπόγεια κυλάει
με δαιμονικό ρυθμό
σε παράδοση αιώνια.
Στην Ανατολή πονώ
ξέρω πως νικάει το ψέμα,
μα η ελπίδα ζει στο αίμα
για μιαν άπιαστη ευτυχία
σαν τʼαστρί το πρωινό.

Παύλος Λάλος